بررسی تغییرات حاصل از بارورسازی ابرها در فرایند طبیعی بارش با استفاده از مدل های عددی فیزیک ابر

کشور ما ایران با بحران کم آبی مواجه است و تلاش برای بارورسازی ابرها یکی از روشهای تولید باران می باشد. از آنجا که اجرای پروژه های عملیاتی بارورسازی ابرها بسیار هزینه بر هستند، باید مراحل امکان سنجی بارورسازی ابرها قبل از انجام عملیات صورت پذیرد. استفاده از مدل های عددی فیزیک ابر یکی از ابزارهای امکان سنجی بارش است. در این تحقیق اثرات بارورسازی با یدید نقره قبل از انجام عملیات تخمین و ارزیابی گردید و با استفاده از مدل عددی فیزیک ابر یک بعدی وابسته به زمان که معادلات دینامیک آن بر اساس مدل اگورا-تاکاهاشی )1972) و پارامترسازی خرد فیزیکی کپه ای بارش طبیعی آن براساس مدل لین و همکاران (1983) و پارامترسازی خردفیزیکی بارش مربوط به بارورسازی آن بر اساس مدل ژن و هنگ-چی (2010) کدنویسی شده، محل بذرپاشی یدید نقره درون ابر، زمان بارورسازی و آهنگ پخش تخمین زده شد. این مدل در محیط ویندوز با استفاده از نرم افزار کامپایلر فرترن در شرایط قبل و بعد از بارورسازی اجرا شد و با مقایسه نتایج، تأثیر بارورسازی با یدید نقره را در الگوی بارش در سطح زمین مطالعه کردیم. غلظت عددی هسته های یخی طبیعی که به عنوان هسته رسوبی فعال می شوند و هسته سازی یدید نقره با کاهش دما افزایش می یابد. با بررسی و ارزیابی حالات مختلف این نتیجه گرفته شد که اگر یدید نقره از بالای ابر در ارتفاع 5/6 کیلومتری با نسبت آمیختگی gg^(-1) 9-10×5/2 و در زمانهای کمتر از 30 دقیقه بعد از تشکیل ابر وارد ابر گردد بارش 20% نسبت به حالت قبل از بارورسازی افزایش یافت. در این ارتفاع، با کاهش دما به زیر 20- درجه سانتیگراد، هسته سازی یدید نقره به بیشترین مقدار خود رسید و چون در زمان اولیه تشکیل ابر وارد گردیده است فرصت کافی برای رشد را پیدا کرده است. یدید نقره از طریق هسته سازی ناهمگن، مقدار یخ ابر را افزایش داده که همین باعث افزایش برف گردید و از طریق ذوب برف و یخ ابر مقدار باران زیاد گردید. از طرفی به دلیل افزایش مصرف ذرات یخ ابر در تولید برف و رشد نکردن آنها برای رسیدن به اندازه تگرگ، فرایندهای مربوط به تگرگ کاهش یافت. از این مدل می توان برای افزایش بارش در مناطق خشک و کاهش تگرگ به منظور عدم تخریب محصولات کشاورزی استفاده نمود.