هدف این تحقیق،بررسی دیدگاه معلمین در خصوص میزان استفاده از انواع روشهای تشویقی وتنبیهی (( کلامی وغیرکلامی)) می باشد. ودر آن میزان به کار گیری هر کدام از روشها با توجه به سابقه خدمت،سن،میزان تحصیلات، وسمت،معلمین،مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه اماری این پژوهش معلمان مدارس ابتدایی دخترانه استان ایلام وشهرستان مهران میباشندکه در سال تحصیلی 92-91 به تدریس اشتغال داشته اند. ابزار جمع اوری اطلاعات در این پژوهش،یک پرسشنامه 30 سئوالی محقق ساخته بوده است،که تعدادپاسخ دهندگان به پرسشنامه 150 نفربوده اندکه برای انتخاب این تعدادازروش نمونه گیری تصادفی استفاده شده است. روائی پرسشنامه به صورت محتوایی و با استفاده از قضاوت متخصصان و پایایی پرسشنامه با استفاده از روش الفای کرونباخ مورد مطالعه قرار گرفت .میزان آلفای بدست آمده برای پرسشنامه مذکور71 /.0 می باشدکه این میزان از لحاظ روان سنجی الفای مطلوبی می باشد.برای شیوه تجزیه و تحلیل پژوهش از روشهای امار توصیفی وآزمون استنباطی t برای گروههای مستقل استفاده شده است. یافته های حاصله حاکی از این است که بین میزان استفاده از روشهای ((تشویق)) کلامی وغیرکلامی، در معلمان تفاوت وجود دارد.با توجه به میانگین محاسبه شده،میزان استفاده از روشهای تشویق کلامی بیشتر از روشهای غیرکلامی است. در بررسی سئوال دوم پژوهش نتایج به دست امده حاکی از ان بود که،بین میزان استفاده از روشهای ((تنبیه)) کلامی وغیرکلامی، در معلمان تفاوت وجود ندارد در بررسی سئوال سوم پژوهش ، با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیری ،این نتیجه حاصل شدکه معلمان غیررسمی به هنگام تشویق از روشهای کلامی ،بیشتر استفاده می کنند. در بررسی سئوال چهارم پژوهش نیز ، با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیریاین نتیجه خاصل شد که سمت معلمان می تواند روشهای کلامی و غیرکلامی را پیش بینی نماید.