تأثیر تمرین هوازی بر سروتونین و تریپتوفان هیدروکسیلاز قشر پیش پیشانی موش های دیابتی نوع ۲

پیش زمینه و هدف: دیابت ملیتوس بیماری خود مراقبتی است و یکی از مشکلات شایع آن افسردگی می­باشد. یکی از عوامل ایجاد افسردگی تخلیه سروتونین است. آنزیم تریپتوفان هیدروکسیلاز نیز به عنوان آنزیم محدودکننده در ساخت سروتونین مغزی شناخته می­شود. همچنین تمرینات هوازی مزایای ثابت شده­ای در درمان و کاهش عوارض بیماری­های مزمن ازجمله دیابت دارند. در این تحقیق قصد داریم تا تأثیر تمرین هوازی بر سروتونین و تریپتوفان هیدروکسیلاز ناحیه قشر پیش ­پیشانی موش های دیابتی نوع 2 را بررسی نماییم. مواد و روش کار: تحقیق حاضر از نوع تجربی و طرح پس آزمون می­باشد. 30 سر موش­ صحرایی به طور تصادفی به 3 گروه 1-کنترل سالم 2-کنترل دیابتی 3- تمرین دیابتی تقسیم­بندی شدند. گروه های 2 و 3 برای دیابتی شدن دو هفته پس از غذای پرچرب با تزریق درون صفاقی، استرپتوزوتوسین (mg/kg37) دریافت کردند. گروه تمرین دیابتی 5 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته بر روی نوار گردان با مدت و شدتی که در هفته های پایانی به ترتیب به min/d 55 و m/min 26 می رسید، دویدند. 24 ساعت بعد از آخرین تمرین نمونه خونی و بافت قشر پیش پیشانی موش ها در همه گروه ها استخراج شد و غلظت سروتونین (µg/g) آن به روش الایزا و غلظت تریپتوفان هیدروکسیلاز آن به روش وسترن بلاتینگ از نمونه بافتی قشر پیش پیشانی اندازه­گیری شد. برای بررسی تفاوت­های بین گروهی از طرح آزمون آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری کم تر از 05/0 استفاده شد. یافته ها: آنالیز آماری نشان داد که میزان سروتونین قش پیش پیشانی در گروه کنترل دیابتی به طور معنی­داری کم تر از گروه کنترل سالم (001/0=p) و تمرین دیابتی (009/0=p) بود و میانگین سروتونین در گروه کنترل سالم با گروه تمرین دیابتی تفاوت معنی­داری نداشت. در نتایج تریپتوفان هیدروکسیلاز قشر پیش پیشانی، میانگین دو گروه دیابتی به طور معنی­داری کم تر از گروه کنترل سالم بود (000/0=p). همچنین نتایج نشان داد که میزان تریپتوفان هیدروکسیلاز در گروه تمرین دیابتی به طور معنی­دار بیشتر از گروه کنترل دیابتی بود (000/0=p). بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه دیابت باعث کاهش سروتونین در قشر پیش پیشانی شد. برخی مطالعات نشان می­دهند که التهاب در دیابت نوع 2 باعث افزایش سایتوکاین­های il-6 و tnf-α می­شود و این سایتوکاین­ها با افزایش فعالیت آنزیم ایندول آمین 2 و 3 دی اکسیژناز در مغز باعث تغییر مسیر سوخت وساز تریپتوفان و کاهش تولید سروتونین در مغز می­شود. تمرین هوازی می­تواند با کاهش التهاب سیستمیک و بافتی باعث افزایش سروتونین مغزی ­شود. همچنین کاهش آنزیم تریپتوفان هیدروکسیلاز در اثر دیابت می­تواند ازجمله عوامل مؤثر بر کاهش سروتونین قشرپیش پیشانی باشد. افزایش آنزیم تریپتوفان هیدروکسیلاز در اثر تمرین هوازی نیز احتمالاً بر افزایش سروتونین قشر پیش پیشانی تأثیر داشته است.