رابطه سن تقویمی کودکان و جوانان گیلانی با نمای پرتونگاری تکامل دندان مولر سوم

مقدمه: ارزیابی پرتونگاری مراحل مینرالیزاسیون مولرهای سوم، معیاری مهم و با ارزش برای برآورد سن افراد در پزشکی قانونی است. الگوی تکامل دندان ها تا اندازه زیادی ارثی بوده و از ن‍ژادی به نژاد دیگر متفاوت است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی پرتونگاری مراحل تکامل مولر سوم بر اساس سن تقویمی در کودکان و جوانان گیلانی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی، 400 رادیوگرافی پانورامیک مربوط به بیماران 22-6 ساله گیلانی بررسی شده و مراحل تکامل مولر سوم آن ها توسط روش دمرجیان ارزیابی شد. میانگین سن افراد مورد مطالعه در هر یک از مراحل تکاملی روش دمرجیان تعیین گردید. همبستگی سن و مراحل تکامل دندانی با استفاده از ضریب همبستگی spearman بررسی شد. مقایسه سمت راست و چپ، فک بالا و پایین توسط آزمون wilcoxon و مقایسه دو جنس توسط آزمون t مستقل (05/0 > p value) انجام گرفت. معادله رگرسیون برای تخمین سن دندانی محاسبه شد (05/0 = α). یافته ها: کمترین سن مشاهده جوانه مولر سوم در هر دو فک 6 سالگی و بالاترین سن 11 سالگی بود. بین سن و سطح تکامل مولرهای سوم همبستگی بالایی وجود داشت. بین مراحل تکامل مولرهای سوم سمت راست و چپ اختلاف آماری معنی دار وجود نداشت، اما تفاوت معنی داری بین فک بالا و پایین وجود داشت. مقایسه دو جنس تنها در مورد مرحله c در دندان مولر سوم چپ پایین و مرحله a و e دندان مولر سوم چپ بالا اختلاف معنی دار نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه می توان از نمای پرتونگاری تکامل مولر سوم برای تخمین سن تقویمی کودکان و جوانان گیلانی استفاده نمود.