نقش جنسیت در خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان پرستاری

چکیده   زمینه و هدف: تحقیقات در زمینه­ی بهداشت و سلامتی برای پیشرفت مراقبت­های بهداشتی ضروری بوده و نقشی محوری در علوم پزشکی ایفا می­نماید. از این­رو مطالعه­ی حاضر با هدف تعیین و مقایسه­ای خودکارآمدی پژوهشی در دانشجویان دختر و پسر مقطع تحصیلات تکمیلی پرستاری انجام پذیرفت.   روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مقطعی است. جامعه ی آماری این پژوهش را دانشجویان تحصیلات تکمیلی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال تحصیلی 1393-1392، تشکیل می داد. روش نمونه گیری از نوع تصادفی ساده بود. جهت گردآوری داده­ها از پرسشنامه­ی خودکارآمدی پژوهشی ( rse ) که توسط phillips & russell ساخته شده است بهره گرفته شد. داده­ها با استفاده از آزمون­های آماری t دو گروهی مستقل و آنالیز واریانس دو عاملی در نرم­افزار آماری spss تسخه 20 تحلیل شد.   یافته­ها: نتایج نشان داد دانشجویان دختر و پسر از نظر خودکارآمدی مهارت­های نوشتن، تحقیق عملیاتی، کمی و رایانه­ای، طراحی تحقیق و نمره­ی کل خودکارآمدی پژوهشی بالاتر از میانگین معیار جامعه قرار دارند. بین دانشجویان دختر و پسر در خود کارآمدی مهارت­های طراحی تحقیق ، مهارت تحقیق عملیاتی ، مهارت کمی و رایانه­ای، مهارت­های نوشتن و نمره­ی کل خودکارآمدی پژوهشی تفاوت معنی دار وجود نداشت (05/0 < p ). هم­چنین نقش توام جنسیت و علاقه به پژوهش در رابطه با خودکارآمدی پژوهشی معنی­دار نبود (21/1 = f ، 27/0 = p ) اما نقش جداگانه­ی علاقه به انجام پژوهش در خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان معنی­دار بود. (63/7 = f ، 006/0 = p ). نتیجه­گیری کلی: توصیه می شود در پژوهش های بعدی رابطه­ی خودکارآمدی پژوهشی با عواملی هم­چون محیط آموزشی، انگیزه­ی علمی و تولیدات پژوهشی مورد بررسی قرار گیرد.