بررسی کارایی صندوق‌های سرمایه‌گذاری با نگرشی متفاوت از تحلیل پوششی داده‌ها

با وجود تعداد زیاد صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترکِ در دسترس سرمایه‌گذاران، توجّه به رتبه‌بندی آن‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است. بسیاری از رویکرد‌های رتبه‌بندی، از وزن‌های ذهنی برای ادغام عملکرد صندوق‌ها در افق‌های زمانی متفاوت استفاده می‌کنندکه این موضوع می‌تواند منجر به رتبه‌بندی‌های کاملاً متفاوتی شود. تاکنون در ارزیابی صندوق‌ها با کمک تحلیل پوششی داده‌ها، کارایی صندوق‌ها محاسبه و سپس از بین صندوق‌های کارا، سبدسهام انتخاب می‌گردید. در این مقاله، یک نگرش و کاربرد جدید از فلسفه‌ی تحلیل پوششی داده‌ها (کاهش ورودی و افزایش خروجی) استفاده و به مفهوم ریسک و بازده تعمیم داده شده است. مدل پیشنهادی، تکنیکی غیرپارامتری جدیدی است که بر تخمین همزمان پتانسیل‌های انقباضی (ریسک) و انبساطی (بازده) تمرکز دارد. این رویکرد، هرگونه نیاز به تجارت ذهنی از جمله اهمیّت، وزن دار کردن و معنادار بودن اقدامات در افق‌های زمانی مختلف را از بین می‌برد. این رویکرد براساس عملکرد صندوق‌ تحت ارزیابی نسبت به دیگر صندوق‌ها، نمره‌ایی را به صندوق تحت ارزیابی نسبت می‌دهد که براساس آن می‌توان رتبه‌بندی صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک را انجام داد. این مدل بر روی جامعه‌ی نمونه‌ای متشکل از 26 صندوق سرمایه‌گذاری مشترک اعمال شده است. نتایج واضح و رتبه‌بندی منحصربفرد نشان‌دهنده قابلیت این مدل در ارزیابی و رتبه‌بندی صندوق‌ها می‌باشد.