اثربخشی آموزش مهارت‌های جنسی بر صمیمیت و پرخاشگری دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد تبریز

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های جنسی بر صمیمیت و پرخاشگری دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد تبریز بود. روش این پژوهش نیمه‌آزمایشی بود. جامعه آماری ما در این پژوهش کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد تبریز می‌باشد. نمونه پژوهش شامل 30 زوج بود که به روش در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارهای لازم در این پژوهش پرسشنامه صمیمیت زناشویی و پرسشنامه سنجش پرخاشگری می‌باشد. به منظور اجرای پژوهش پس از گمارش آزمودنی‌ها در هر یک از گروه‌های آزمایش و کنترل، در ابتدا پرسش‌نامه صمیمیت زناشویی و پرخاشگری به هر دو گروه ارائه شد تا آن‌ها را تکمیل کردند. سپس گروه آزمایش در معرض 6 جلسه 2 ساعته آموزش جنسی قرار گرفت (هفته‌ای یک جلسه) و گروه کنترل نیز در این مدت به زندگی روزمره خود پرداختند. یک هفته پس از اتمام جلسات آموزش جنسی، دوباره پرسشنامه صمیمیت زناشویی و پرخاشگری به هر دو گروه ارائه شد تا دوباره آن را تکمیل کنند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های جنسی بر افزایش صمیمیت و کاهش پرخاشگری دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد تبریز تأثیر معناداری دارد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت‌های ارتباط جنسی مطلوب برای دانشجویان متأهل می‌تواند با بهبود مشکلات و تعارضات زناشویی و افزایش صمیمیت زناشویی و کاهش پرخاشگری، زمینه‌ساز بهبود کیفیت رابطه و افزایش دوام زندگی زناشویی آن‌ها شود.