اثربخشی درمان شناختی - رفتاری بر کاهش افسردگی دانش آموزان

مقدمه و هدف: افسردگی یکی از رایج­ ترین اختلال­ های روان­ شناختی است که بسیاری از روان­ درمان گران به آن توجه ویژه داشته ­اند. در پژوهش­ های مختلف، درمان­ه ای شناختی - رفتاری یکی از روش­ های مناسب در درمان اختلال ­های افسردگی تشخیص داده شده ­اند. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر مطالعه تأثیر درمان شناختی- رفتاری  بر کاهش افسردگی دانش ­آموزان است. روش: طرح پژوهش نیمه­ آزمایشی از نوع پیش ­آزمون پس ­آزمون با گروه کنترل بود و بدین منظور از بین دانش ­آموزانی که به مرکز مشاوره بهزیستی و آموزش و پرورش شهرستان کرمانشاه مراجعه می­ کردند نمونه­ ای به حجم 30 دانش ­آموز با افسردگی شدید به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خلق و احساس (انگلود و همکاران، 1987) و مصاحبه بالینی بر اساس ملاک­ های ویرایش چهارم طبقه ­بندی اختلال ­های روانی (انجمن روان­پزشکی آمریکا، 2000) بود. یافته ­ها: نتایج نشان داد که روش درمان شناختی - رفتاری  در کاهش افسردگی دانش­ آموزان در مرحله پس ­آزمون تاثیر معناداری (0/0001 = P) داشته است. نتیجه ­گیری: بر این اساس می­توان گفت مداخله شناختی - رفتاری می­ تواند به عنوان یکی از شیوه ­های درمانی مؤثر در درمان مشکلات هیجانی/رفتاری دانش ­آموزان به کار گرفته شود. تلویحات ضمنی نتیجه به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفت.