اثرمحافظتی ژل رویال و ویتامین C در برابر آسیب کلیوی ناشی از فنیل‌هیدرازین در موش: مطالعه بافت‌شناسی

هدف:. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات ژل­رویال و ویتامین C در برابر آسیب کلیوی ناشی از فنیل­هیدرازین در موش بود.مواد و روش­ها: موش­های نر بالغ به‏صورت تصادفی به هشت گروه هشت­تایی تقسیم شدند. چهار گروه از موش­ها فنیل­هیدرازین را به‏میزان 60 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به­صورت داخل­صفاقی هر 48 ساعت به­مدت 35 روز دریافت نمودند. به سه گروه از گروه­های فوق چهار ساعت قبل از تزریق فنیل­هیدرازین به‏ترتیب ویتامین C به‏میزان 250 میلی­گرم بر کیلوگرم به­صورت داخل­­صفاقی، ژل رویال به‏میزان 100 میلی­گرم بر کیلوگرم به­صورت خوراکی و نیز ژل رویال و ویتامین C به‏صورت هم‏زمان با دزهای مشابه تجویز شد. گروه شاهد دریافت­کننده حلال و گروه­هایی که تنها ویتامین C، ژل رویال و ویتامین C و ژل رویال را به‏صورت هم‏زمان دریافت می‏نمودند، نیز در نظر گرفته شد. 24 ساعت پس از آخرین تیمار، نمونه­های سرم و بافت کلیه جمع­آوری شدند و به‏ترتیب جهت ارزیابی‏های بیوشیمیایی و بافت­شناسی مورد استفاده قرار گرفتند. داده­های این مطالعه با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: فنیل هیدرازین به‏شکل معنی­داری موجب افزایش سطح سرمی مالون­دی­آلدئید و نیز کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانت تام سرم شد (05/0p<). به‏علاوه، فنیل­هیدرازین افزایش معنی­داری (05/0p<) در قطر حفره میانی لوله­های پیچیده نزدیک و نیز کاهش معنی­داری (05/0p<) در ارتفاع سلول­های پوششی این لوله­ها ایجاد کرد. تجویز هم‏زمان ویتامین C و ژل رویال به‏طور قابل­توجه­ای تغییرات مشاهده شده در نتایج مذکور را بهبود بخشید.نتیجه­گیری: به‏نظر می­رسد ژل­رویال و ویتامین C به‏واسطه مهار­ واکنش­های­ اکسیداتیو می‏تواند آسیب کلیوی ناشی از فنیل هیدرازین در موش را کاهش دهند.