اثر اسید گالیک بر حافظه اجتنابی غیر فعال در موش های صحرایی ماده بالغ تحت شرایط ایسکمی کامل مغزی

اهداف: ایسکمی مغزی حالتی است که به تمام یا بخش‌هایی از مغز، خون و در نتیجه اکسیژن کافی نمی‌رسد. با توجه به عوارض ناتوان‌کننده ایسکمی مغزی، این پژوهش با هدف بررسی اثر اسیدگالیک بر میزان حافظه اجتنابی غیرفعال در موش‌های صحرایی ماده بالغ، تحت شرایط ایسکمی دوطرفه مغز، انجام شد. روش‌ها: 84 سر موش صحرایی به‌طور تصادفی به 6 گروه 14تایی کنترل (C؛ بدون هرگونه دستکاری شریان کاروتید و تیمار)، کنترل اسیدگالیک (CGA؛ بدون هرگونه دستکاری شریان کاروتید و با تیمار اسیدگالیک)، کنترل ایسکمی (CI؛ با دستکاری شریان کاروتید ولی عدم ایجاد انسداد و بدون تیمار)، ایسکمی (I؛ انسداد کامل و دوطرفه شریان‌های کاروتیدی و بدون تیمار)، ایسکمی حلال (IS؛ انسداد کامل و دوطرفه شریان‌های کاروتیدی تحت گاواژ نرمال‌سالین) و ایسکمی اسیدگالیک (IGA؛ انسداد کامل و دوطرفه شریان‌های کاروتیدی تحت گاواژ اسیدگالیک) تقسیم شدند. برای بررسی رفتار یادگیری احترازی غیرفعال از دستگاه شاتل‌باکس استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تجزیه واریانس یک‌طرفه و پشتیبانی LSD تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: زمان STL در هر یک از گروه‌های I و IS نسبت به گروه CI، پس از اعمال شوک الکتریکی کاهش معنی‌دار و در گروه IGA نسبت به گروه I، افزایش معنی‌داری داشت. زمان STL در گروه CGA نسبت به گروه CI، 72 ساعت پس از اعمال شوک الکتریکی افزایش معنی‌دار و در گروه IGA نسبت به گروه CI، 7 روز پس از اعمال شوک الکتریکی کاهش معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: اسیدگالیک باعث افزایش حافظه اجتنابی غیرفعال در موش‌های صحرایی دچار ایسکمی مغزی می‌شود.