اثر تراکم کاشت بر کیفیت میوه و غلظت عناصر غذایی برگ سیب رقم ‘گرانی‌اسمیت’ روی پایه 26M

سیستم‌ کاشت متراکم یکی از روش‌های مؤثر در جهت افزایش تولید و بهره‌وری در باغ‌های میوه می‌باشد. در پژوهش حاضر، اثر چهار تراکم کاشت (1904، 2666، 3137 و 4800 درخت در هکتار) بر روی رشد شاخه سال جاری، صفات فیزیکوشیمیایی میوه و غلظت عناصر غذایی برگ درختان سیب رقم ‘گرانی‌اسمیت’ روی پایه رویشی 26M در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار، طی سال­های 90-1389، در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران مورد بررسی قرار گرفت. اثر تراکم‌های مختلف کاشت بر رشد شاخه سال ‌جاری، اندازه میوه، مجموع مواد جامد‌ محلول، میزان ماده خشک، درصد خاکستر میوه و میزان آفتاب‌سوختگی میوه معنی‌دار شد، درحالی‌که کاشت متراکم بر وزن میوه، نسبت طول به قطر، اسید قابل‌تیتر و سفتی میوه اثر معنی‌داری نشان نداد. غلظت نیتروژن، مس و آهن برگ به‌طور معنی‌داری تحت تأثیر تراکم کاشت قرار گرفت. برگ درختان در تراکم 1904 درخت در هکتار دارای بیشترین میزان نیتروژن (81/1 درصد) و مس (39 میکروگرم بر کیلوگرم) و کمترین میزان آهن (237 میکروگرم بر کیلوگرم) بودند. اگرچه غلظت فسفر، پتاسیم، منیزیم و منگنز موجود در برگ تحت تأثیر تراکم کاشت معنی‌دار نشد، ولی با افزایش تراکم، غلظت این عناصر در برگ درختان افزایش پیدا کرد. غلظت کلسیم موجود در برگ با افزایش تراکم کاهش یافت. افزایش در غلظت نیتروژن با کاهش رشد شاخه‌های سال ‌جاری همراه بود، درحالی‌که افزایش در غلظت آهن با افزایش رشد شاخه سال ‌جاری همراه بود. همچنین، درختان با محصول بیشتر مقادیر نیتروژن بیشتر و آهن کمتری در برگ‌های خود تجمع دادند. لذا، در شرایط اقلیمی کشور با افزایش تراکم کاشت باغات سیب می‌توان بدون کاهش شدید کیفیت میوه محصول بیشتری در کوتاه‌مدت تولید کرد.