اثر تمرینات پیلاتس بر خستگی، ناتوانی حرکتی و انعطاف پذیری عضلانی بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر تبریز

مقدمه: : بیماری مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری دمیلینه‌کننده سیستم عصبی مرکزی است که منجر به اختلال در سیستم حرکتی و افزایش علایم خستگی شده و فعالیت‌های زندگی روزانه فرد را متأثر می‌سازد. هدف این مطالعه، تعیین اثر تمرینات پیلاتس بر خستگی، ناتوانی حرکتی و انعطاف پذیری عضلانی بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس است. روش کار: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 34 آزمودنی زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به‌صورت آزمودنی‌های در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. پروتکل گروه تمرین، پیلاتس هشت هفته سه جلسه‌ای 60 دقیقه‌ای بود. 24 ساعت قبل و بعد از دوره تمرین، ارزیابی متغیرهای مورد نظر انجام شد. داده‌ها با "مقیاس شدت خستگی" (FSS: Fatigue Severity Scale)، نمره "مقیاس وضعیت گسترش ناتوانی" (EDSS: Expanded Disability Status Scale) و "آزمون انعطاف پذیری عضلانی" (Muscle Flexibility Test) جمع آوری و به‌وسیله نرم افزار اس پی اس اس نسخه 20 تحلیل شد. یافته‌ها: بعد از هشت هفته تمرینات پیلاتس در گروه تجربی خستگی، ناتوانی حرکتی و انعطاف پذیری عضلانی تفاوت معناداری با گروه کنترل داشت (05/0 = P). ولی در هیچکدام از متغیرهای پژوهش در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: تمرینات پیلاتس میـزان شدت خستگی و ناتوانی حرکتی را در زنان بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس، کاهش داد. این روش تمرین به‌عنوان راهکاری جدید و غیر تهاجمی برای مقابله با روند خستگی و ناتوانی حرکتی به بیماران مذکور پیشنهاد می‌شود.