اثر عصاره دانه گیاه شنبلیله بر تغییرات ناحیه بازویی نخاع شوکی جنین 18 روزه موش‌های صحرایی دیابتی

چکیده زمینه و هدف: نخاع شوکی از جمله مهم‌ترین بخش‌های سیستم اعصاب مرکزی است که در معرض اثرات ثانویه دیابت قرار دارد. گیاه شنبلیله دارای اثرات کاهنده قندخون می‌باشد. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره دانه گیاه شنبلیله بر تغییرات ناحیه بازویی نخاع شوکی جنین 8 روزه موش‌های صحرایی دیابتی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی شانزده قطعه موش صحرایی ماده سالم به طورتصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه‌ها شامل؛ کنترل سالم، کنترل دیابتی، کنترل دانه شنبلیله و درمان دانه شنبلیله بودند. از داروی استرپتوزوتوسین جهت دیابتی کردن موش‌ها استفاده شد. در روز هجدهم دوره بارداری روزانه دو قطعه از موش‌های ماده در هرچهار گروه بی‌هوش شده و جنین‌های آنها خارج شد و نمونه‌گیری از نخاع به عمل آمد. پس از به کار بردن تکنیک‌های بافت‌شناسی، پارامترهای بافتی مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: وزن جنین‌های گروه کنترل دیابتی در مقایسه با سایر گروه‌ها به صورت معنی‌داری بیشتر بود(05/0>(p. کاهش معنی‌داری در قطر عرضی و عمودی نخاع و نیز کاهشی در تعداد نورون‌های ماده خاکستری نخاع در گروه کنترل دیابتی نسبت به گروه کنترل سالم وجود داشت(05/0>p). نتیجه‌گیری: در اثر هیپرگلسیمی‌ناشی از دیابت مادری در دوران جنینی اختلال در تشکیل طبیعی نخاع ایجاد می‌شود و اختلال در نخاع موجب بروز ناهنجاری‌های مختلفی از جمله تغییر در شکل نخاع و تعداد نورون‌ها می‌شود. اختلالات به وجود آمده در دوران جنینی، پس از تولد باقی مانده و می‌تواند موجب عدم توانایی نوزاد در انجام برخی از فعالیت‌های بدنی شود. واژه‌های کلیدی: شنبلیله، استرپتوزوتوسین، دیابت، نخاع شوکی