اثر پوشش پلاستیکی و ورقه‌های بی سولفیت سدیم بر انبارمانی انگور (Vitis vinifera) رقم رشه

در این پژوهش اثر نوع پوشش بسته‌بندی و محل قرار گیری ورقه‌های آزاد‌کننده گاز دی اکسید گوگرد برکنترل پوسیدگی‌های قارچی، صفات کیفی و باقیمانده سولفیت در انگور رشه (سیاه سردشت) طی نگهداری در سردخانه در دو سال 1386 و 1387 مورد بررسی قرار گرفت. اثر سه سطح متفاوت ورقه‌های سولفور با غلظت یک گرم بر کیلوگرم (یک ورقه کامل در بالای جعبه، نصف ورقه در بالای و نصف دیگر در پایین جعبه و بدون ورقه سولفور) همراه با دو نوع پوشش پلاستیکی (سوراخ دار و بدون سوراخ) و چهار زمان نمونه‌برداری (قبل از انبارداری 45، 90 و 135 روز) در طول دوره نگهداری (135 روز) در سردخانه، بر درصد کاهش وزن، سفید شدگی حبه‌ها، درصد آلودگی قارچی، خشکیدگی و تغییر رنگ چوب خوشه، چروکیدگی حبه‌ها، طعم و مزه و باقیمانده سولفیت داخل حبه‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که تیمار ورقه‌های سولفور در طی زمان انبارداری به طور معنی‌داری میزان کاهش وزن، چروکیدگی چوب خوشه و حبه، آلودگی قارچی و پوسیدگی را کاهش و مقدار سفید شدگی حبه‌ها و تغییر طعم و مزه را افزایش داد. تیمار پوشش بدون سوراخ به طور معنی‌داری میزان کاهش وزن و خشکیدگی چوب خوشه را کاهش داد. بیشترین مقدار سولفیت به ترتیب با مقادیر 5/17 و 58/15 قسمت در میلیون در تیمار یک و دو ورقه سولفور همراه پوشش بدون سوراخ بدست آمد. در حالیکه در پوشش سوراخ‌دار مقدار سولفیت در هر دو تیمار کاربرد ورقه‌های سولفور 34/9 قسمت در میلیون بود که از حد مجاز 10 قسمت در میلیون پایین‌تر بود. برای افزایش عمر نگهداری انگور رشه، کاهش سفید شدگی و تغییر طعم و مزه انگور در سردخانه با کمترین باقیمانده سولفیت در میوه‌ها، استفاده از یک ورقه سولفور در بالای انگورهای بسته بندی شده با پوشش پلاستیکی سوراخ‌دار و یا استفاده از نصف ورقه با پوشش بدون سوراخ توصیه می‌شود.