احساس تنهایی در سالمندان: پیش‌بینی بر اساس بهزیستی ذهنی، سرمایه روانشناختی و هوش معنوی

توجه و تمرکز بر متغیرهای پیش‌بین احساس تنهایی در سالمندان مقدمه‌ای برای درمان موفقیت‌آمیز احساس تنهایی و کاهش پیامدها و عوارض جدی آن است. در این راستا هدف این پژوهش، بررسی نقش بهزیستی ذهنی، سرمایه روانشناختی و هوش معنوی در پیش‌بینی احساس تنهایی سالمندان بود. طرح پژوهش رابطه‌ای از نوع همبستگی و ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامه‌های احساس تنهایی راسل، بهزیستی ذهنی کیس و ماگیارمو، سرمایه روانشناختی لوتانز و هوش معنوی عبدالله‌زاده و همکاران بود. جامعه آماری، شامل کلیه شهروندان سالمند بالای 65 سال شهر دزفول و حجم نمونه 368 نفر انتخاب شد. روش نمونه‌گیری ترکیبی از طبقه‌ای و خوشه‌ای چندمرحله‌ای بود که داده‌ها از 6 محله منتخب در شهر دزفول در سال 1397 جمع‌آوری شدند. داده‌ها با روش همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام با استفاده از نرم‌افزارSPSS-19 تحلیل شدند. نتایج روش‌های آماری، همبستگی‌های منفی و معناداری بین بهزیستی ذهنی، سرمایه روانشناختی و هوش معنوی با احساس تنهایی در سالمندان نشان داد (01/0 P≤). نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که 54 درصد از واریانس احساس تنهایی از طریق متغیرهای پژوهش قابل تبیین است. با توجه به نتایج به‌دست آمده می‌توان گفت، هر چه سالمندان از بهزیستی ذهنی، سرمایه روانشناختی و هوش معنوی بیشتری بهره‌مند باشند، احساس تنهایی کمتری دارند. این یافته‌ها حاوی کاربردهای درمانی مهمی در خصوص اهمیت این متغیرها در کاهش احساس تنهایی سالمندان می‌باشد.