ارائه مدل علّی پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس ویژگی های شخصیتی با میانجی گری مهارت‌های تحصیلی در دانشجویان علوم پزشکی شهید بهشتی

هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدل پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس ویژگی های شخصیتی با میانجی گری مهارت­های تحصیلی با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری بود . از جامعه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نمونه گیری بهصورت خوشه ایی چند مرحله ایی انجام شد و نمونه ایی شامل 419 نفر به پرسشنامه سنجش صفات شخصیتی NEO-PI-R و پرسشنامه مهارت­های تحصیلی پاسخ دادند . در این پژوهش از روش معادلات ساختاری برای بررسی روابط بین متغیرها استفاده شد. مدل ساختاری بین متغیرها (پیشرفت تحصیلی، مهارت­های تحصیلی و ویژگی های شخصیتی ) دارای برازش مناسبی بود. نتایج نشان داد ضرایب مربوط به ویژگی بی ثباتی هیجانی با مهارت و پیشرفت تحصیلی منفی و ضرابی مربوط به سایر ویژگی های شخصیتی با مهارت و پیشرفت تحصیلی مثبت است. همچنین ضریب مربوط به رابطه بین ویژگی شخصیتی باز بودن بهتجربه با پیشرفت تحصیلی معنی دار نمی باشد. همچنین نتایج به دست آمده نشان داد فرضیه پژوهش مبنی بر نقشمیانجی مهارت های تحصیلی در رابطه بین ویژگی های شخصیتی و پیشرفت تحصیلی مورد تایید قرار می گیرد.