ارتباط بین آگاهی از فناوری اطلاعات و ارتباطات و خودپندارة تحصیلی با نگرش دانشجویان کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه های آزادشهر تهران به آیندة شغلی خود

این پژوهش دربارة ارتباط بین آگاهی از فناوری اطلاعات و ارتباطات و خودپندارة تحصیلی با نگرش دانشجویان کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه ­های آزادشهر تهران به آیندة شــغلی خود بحث می­کند. روش تحقیق از نوع همبستگی است. تعداد جامعة آماری پانصد و دوازده ­نفر هست که براساس جدول مورگان تعداد نمونه برابر با 225 نفر تعیین شد و روش نمونه­گیری، تصادفی طبقه ­ای بود. ابزارهای این تحقیق، پرسشنامه­­­ نُه­ سؤالی ویژگی­ های جمعیت ­شناختی، پـــرسشنامة بیست­ و ­یک­ سؤالی میزان دانش­ و آگاهی دانشجویان در زمینة فناوری اطلاعات و ارتباطات، پـــرسشنامة بیست ­و­ سه ­سؤالی خود­پندارة تحصیلی و پـــرسشنامة بیست ­و ­سه ­سؤالی دیدگاه و برنامة دانشجویان برای آیندة شغلی بوده است. درخصوص تعیین اعتبار و پایایی پرسشنامه ­ها از نظرات استادان بخش مدیریت تربیت بدنی و علوم ورزشی استفاده شده، پایایی پرسشنامة فناوری اطلاعات و ارتباطات برابر با 0/93 پایایی پرسشنامة آیندة شغلی برابر با 0/70 و پایایی پرسشنامة خودپندارة تحصیلی برابر با 0/73 بدست آمده است. از شاخص ­های مرکزی و  پراکندگی، به منظور توصیف میانگین و انحراف استاندارد در قالب جدول و نمودار به منظور تحلیل استنباطی داده ­ها از آزمون کولموگروف اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی، آزمون تی گروه­های مستقل و تی تک ­نمونه ­ای و آنوا (ANOVA) در سطح معنی ­داری 0/05 استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که میزان خودپندارة تحصیلی در میان دانشجویان در وضعیت مطلوبی (05/0p< و21/21t=) قرار دارد. اکثر دانشجویان از آیندة شغلی(05/0pp و 143/0r=) هست. بین سطح آگاهی از فناوری ­­اطلاعات­ و­ ارتبــاطات ­و خود­پندارة تحصیلی دانشجویان رابطه معنی­داری(05/0