ارزیابی تأثیر کودهای آلی و زیستی بر عملکرد مادۀ خشک و کمیت و کیفیت اسانس ریحان سبز (Ocimum basilicum L.) در منطقۀ فیروزکوه

به‌منظور بررسی تأثیر کودهای آلی و زیستی (بیولوژیک) بر عملکرد مادۀ خشک و کمیت و کیفیت اسانس ریحان سبز، آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­ کامل تصادفی انجام گرفت. عامل اول شامل سه سطح 0، 5 و 10 تن در هکتار ورمی کمپوست و عامل دوم شامل دو حالت تلقیح بذر و بدون تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین بود. نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش نشان داد، بیشترین عملکرد خشک پیکرۀ رویشی (3/2405 کیلوگرم در هکتار) در کاربرد 5 تن ورمی کمپوست و بیشترین درصد اسانس (48/0%) و عملکرد اسانس (81/9 کیلوگرم در هکتار) در کاربرد 10 تن ورمی کمپوست به دست آمد. کود زیستی نیتروکسین تأثیر معنی­داری روی عملکرد خشک پیکرۀ رویشی و درصد ژرانیال و درصد کاریوفیلن اکساید در اسانس داشت، به‌طوری‌که بیشترین عملکرد پیکرۀ رویشی (2/2181 کیلوگرم در هکتار)، درصد ژرانیال (91/21%) و کاریوفیلن اکساید (25/3%) در اسانس در تیمار کاربرد نیتروکسین (تلقیح با بذر) به دست آمد. همچنین اثر متقابل در بین عامل‌ها روی عملکرد پیکرۀ رویشی و درصد ژرانیال، کاریوفیلن اکساید و ترانس آلفا برگاموتن در اسانس، معنی‌دار شد. درمجموع بیشترین عملکردهای پیکرۀ رویشی و اسانس با کاربرد ورمی کمپوست و بیشترین ترکیب‌های اسانس با کاربرد نیتروکسین به دست آمد.