ارزیابی تحمل پایه‌های هلو، بادام تلخ، GF677 و GN15 به کلروز ناشی از بی‌کربنات و کمبود آهن

به‌منظور بررسی تحمل چهار پایه از درختان هسته‌دار به کلروز کمبود آهن، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار، در دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در سال 1391 انجام گرفت. پایه‌های مورد بررسی شامل هیبرید‌‌‌های هلوو بادام GF677 و GN15، بادام تلخ و هلو و تیمار‌‌های غذایی مورد استفاده شامل: محلول غذایی هوگلند فاقد آهن (‌اسیدیتۀ 6)؛ محلول غذایی هوگلند حاوی آهن با غلظت 90 میکرومولار به‌عنوان تیمار شاهد (اسیدیتۀ 6)؛ و محلول غذایی هوگلند حاوی آهن با غلظت 90 میکرومولار و بی‌کربنات پتاسیم با غلظت 10 میلی‌مولار (اسیدیتۀ 8) بود. در پایان آزمایش، آهن کل و فعال برگ و ریشه،غلظت کلروفیل، پراکسید هیدروژن و همچنین فعالیت کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز اندازه‌گیری شد. حساس‌ترین پایه به کمبود آهن و اسیدیتۀ زیاد، هلو؛ و متحمل‌ترین پایۀ بادام تلخ بود. بین هیبرید‌های هلو و بادام،GF677  تحمل بهتری به شرایط فقر آهن و حضور بی‌کربنات در مقایسه با GN15 نشان داد. محلول غذایی حاوی بی‌کربنات مانع جذب و انتقال آهن توسط ریشه‌های هلو شد، درحالی­ که سایر پایه‌ها مقادیر به‌نسبت زیادی آهن را در این شرایط جذب کردند و به اندام هوایی انتقال دادند. در این شرایط، در پایه‌های GF677 و GN15 مقادیر به‌نسبت زیادی آهن در برگ‌ها به‌شکل غیرفعال بود، ولی در پایۀ بادام تلخ افزون بر جذب و انتقال زیاد آهن، مقدار زیادی از این عنصر فعال و توسط برگ قابل استفاده بود.