ارزیابی ترجیح طعمه‌ای سن شکارگرNabis pseudoferus نسبت به شته جالیز Aphis gossypii و مینوز گوجه فرنگیTuta absoluta در شرایط آزمایشگاه

آفات مهاجم می‌توانند روی برهمکنش‌های زیستی در اکوسیستم‌های زراعی تاثیرگذار باشند. Nabis pseuodoferus Remane، یکی از شکارگران مهم Tuta absoluta Meyrick است. این آفت باعث خسارت شدید به گوجه فرنگی در مزارع و گلخانه‌ها شده است. در این تحقیق ترجیح طعمه‌ای سن شکارگر N. pseudoferus نسبت به مراحل مختلف دو نوع حشره آفت رایج گوجه فرنگی، شب‌پره مینوز و شته جالیز بالغ در شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شد. در ترجیح بین شته جالیز و تخم شب‌پره، شاخص بتای پوره‌های سنین سوم و چهارم سن شکارگر به ترتیب برای تخم شب‌پره 03/0±53/0 و03/0±5۲/0 حاصل شدکه نشان از ترجیح جزئی نسبت به تخم مینوز داشت، اما برای پوره سن پنجم، حشره کامل نر و ماده در مراحل پیش از تخمگذاری، تخمگذاری و پس از تخمگذاری، ترجیح نسبت به طعمه بزرگتر، یعنی شته جالیز بود. در ترجیح میان لارو سن اول شب‌پره مینوز و شته جالیز، به دلیل اختفای لارو سن اول مینوز درون برگ، در تمام مراحل زیستی تمایل شکارگر به تغذیه از شته جالیز بود. در مقایسه ترجیح میان شته جالیز و لارو سن چهارم T. absoluta مشخص شد که مرحله سن سوم پورگی شکارگر ترجیح به تغذیه از شته جالیز داشت (شاخص بتای منلی = 04/0±64/0). شاخص بتای منلی پوره‌های سنین چهارم و پنجم، حشره کامل نر و ماده در مراحل پیش از تخمگذاری، تخمگذاری و پس از تخمگذاری نسبت به لارو سن چهارم T. absoluta به ترتیب، 03/0±54/0، 03/0±5۲/0، 04/0±68/0، 0۲/0±6۱/0، 0۲/0±59/0 و 05/0±5/0 به‌دست آمد، که نشان دهنده ترجیح شکارگر به تغذیه از لارو سن چهارم شب‌پره مینوز بود.