ارزیابی روش‌های تفریق زمینه بر پایه الگوریتم سیگما دلتا به منظور تشخیص حرکت

پردازش توالی تصاویر ویدئویی برای قسمت‌بندی اجسام دارای حرکت (پیشنما) از قسمت‌های ثابت (زمینه) توالی تصاویر،یک مرحله اساسی در بسیاری از کاربردهای بینایی ماشین به ویژه تشخیص حرکت می‌باشد. یکی از روش‌های مرسوم، بکار بردن رویکرد تفریق زمینه است که اجسام متحرک را از مقایسه هر فریم با فریم زمینه بدست آمده، ایجاد می‌کند.در این مقاله، به بررسیروش‌های تفریق زمینه بازگشتی مبتنی بر فیلتر سیگمادلتا (الگوریتم سیگمادلتا) می‌پردازیم. الگوریتم تفریق زمینه یک تقریب بسیار سریع و ساده از زمینه فراهم می‌آورد و همچنین دارای این مزیت است که به منابع بسیار کمی از حافظه نیاز دارد. به دلیل غیر خطی بودن این الگوریتم، ویژگی جالب آن مقاومت زیاد در مقایسه با میانگین‌های بازگشتی خطی و هزینه‌ محاسباتی بسیار کم است. اما، از طرف دیگر الگوریتم اصلی سیگمادلتا، در صحنه-های پیچیده و شلوغ با اجسام دارای حرکت آهسته و یا موقتا متوقف شده، آلوده می‌شود. همچنین، در این الگوریتم اثر روح و اثر روزنه‌ای به وضوح قابل مشاهده است. این مقاله به ارزیابی این الگوریتم و بررسی روش‌های تکمیلی و رویکردهای مختلف ارائه شده برای آن می‌پردازد. در این مقاله،تمام الگوریتم‌ها به صورت گام به گام اجرا و پیاده سازی شده است. هدف این مکمل‌ها و رویکردها، رفع و یا کاهش معایب و مشکلات الگوریتم اصلی است. در انتها یک تحلیل کمی بین این رویکردها انجام می‌شود و بهبودهای انجام شده، مزایا و معایب هر الگوریتم مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و مقایسه بین الگوریتم اصلی سیگما‌دلتا و سایر الگوریتم‌های مرتبط ارائه می‌شود.