ارزیابی ریسک محیط زیستی در پالایشگاه های گازی با استفاده از تلفیق روش شاخص گذاری و رویکرد تحلیل چندمعیاره

ارزیابی ریسک محیط‌زیستی مشتمل بر محورهای اصلی شناخت مخاطره‌ها و پیامدهای حاصل از آنها با تاکید بر شناخت کامل از محیط‌زیست منطقه تحت اثر و میزان حساسیت آن و همچنین ارزش‌های خاص محیط‌زیستی منطقه، تخمین و برآورد ریسک‌های شناسایی شده و ارایه روش‌های کنترل و کاهش ریسک می‌باشد. هدف اصلی این تحقیق، ارایه یک روش‌شناسی جدید برای پژوهش‌های ارزیابی ریسک با استفاده از تلفیق روش شاخص‌گذاری و رویکرد تحلیل چند‌‌معیاره و به‌کارگیری این روش در پروژه پالایشگاه گازی فازهای 22، 23 و 24 پارس جنوبی می‌باشد. بدین‌منظور معیارهایی به‌عنوان مخاطره‌های پروژه تعیین و سپس بر اساس دریافت‌کننده‌‌ها اعم از انسان و محیط خشکی و دریا شاخص آثار طبقه‌‌بندی شد. در بخش مخاطره‌ها امتیازها با توجه به پتانسیل وقوع خطر در پنج سطح رده‌بندی و در بخش آثار با توجه به اهمیت و حساسیت دریافت‌کننده‌ها، وزن هر معیار تعیین شد. نهایتاً بر اساس ترکیبی از نتایج مدل‌سازی و قضاوت مهندسی سطح شدت آثار از بسیار کم تا بسیار زیاد رده‌بندی شد. مقدار ریسک از حاصل ضرب شاخص خطر در شاخص اثر مقدار ریسک برای هر جزء محاسبه شد و با تعیین مجموع مقادیر ریسک برای هر خطر، اولویت‌بندی مخاطره‌های پروژه که مبنای برنامه‌ریزی مدیریت ریسک قرار خواهد گرفت، به‌دست آمد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که در پروژه مذکور بیشترین ریسک پروژه ناشی از آلودگی هوا در شرایط اضطراری بوده و پس از آن انفجار در سکو و نشت از مخازن گاز از بیشترین مقدار ریسک برخوردار است.