ارزیابی شاخص‌های استرس اکسیداتیو در قلب موش صحرایی بعد از مواجهه با دیازینون و ویتامین‌های C و E

اهداف: ارگانوفسفره‌ها نظیر دیازینون باعث القای تولید رادیکال‌های آزاد و استرس اکسیداتیو می‌شوند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر ویتامین‌های E و C به‌عنوان آنتی‌اکسیدان در کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون در قلب موش صحرایی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 36 موش صحرایی نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی به 6 گروه 6تایی کنترل (روغن ذرت به‌عنوان حلال دیازینون)، دیازینون (100میلی‌گرم بر کیلوگرم)، ویتامین E (150میلی‌گرم بر کیلوگرم)، ویتامین C (200میلی‌گرم بر کیلوگرم)، دیازینون- ویتامین E و دیازینون- ویتامین C تقسیم شدند. 24 ساعت بعد از تزریق داخل‌صفاقی، موش‌ها توسط اتر بیهوش شده و بافت قلب به‌سرعت جدا شد. پس از هموژنه‌کردن بافت‌ها، فعالیت آنزیم‌های سوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون S- ترانسفراز و لاکتات‌دهیدروژناز و غلظت‌های گلوتاتیون و مالون‌دی‌آلدئید با روش‌های بیوشیمیایی اندازه‌گیری شد. تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار InStat 3.3 و آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه به‌همراه آزمون تعقیبی توکی صورت گرفت. یافته‌ها: دیازینون باعث افزایش فعالیت آنزیم‌های سوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون S- ترانسفراز (01/0p<)، افزایش غلظت مالون‌دی‌آلدئید (05/0p<) و کاهش فعالیت لاکتات‌دهیدروژناز (05/0p<) و غلظت گلوتاتیون (01/0p<) در قلب نسبت به گروه کنترل شد. تجویز ویتامین‌های E و C مانع تغییرات این پارامترها شد. نتیجه‌گیری: ویتامین‌های E و C به‌عنوان آنتی‌اکسیدان از طریق پاکسازی رادیکال‌های آزاد در قلب باعث کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون می‌شوند.