ارزیابی مدل رابطه بین خانوادۀ اصلی و رضایت زناشویی با میانجی‌گری‌های تعهد زناشویی و همدلی زناشویی در پرستاران

پیش‌زمینه و هدف: عواملی بر سلامت خانواده تأثیرگذارند، که می‌توان به سلامت خانوادۀ اصلی، تعهد و همدلی زناشویی اشاره کرد. بنابراین، هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی مدل خانوادۀ اصلی و رضایت زناشویی با میانجی‌گری‌های تعهد زناشویی و همدلی زناشویی در پرستاران بود. مواد و روش کار: این مطالعه تحلیلی گروهی از نوع تحلیل مسیر بود. 200 پرستار از میان پرستاران متأهل بیمارستان‌های دولتی و خصوص شهر شهرکرد با توجه به ملاک‌های ورود و خروج و با استفاده از روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف و داوطلبانه برگزیده شدند، و به مقیاس خانوادۀ اصلی، مقیاس رضایت زناشویی، پرسش‌نامه تعهد زناشویی و پرسش‌نامه همدلی زناشویی پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر و نرم‌افزارهای آماری 21-SPSS و AMOS تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج شاخص‌های برازندگی حاکی از برازش مدل بود و ضرایب مسیر مستقیم مدل نشان داد که خانوادۀ اصلی به تعهد زناشویی، خانوادۀ اصلی به همدلی زناشویی، خانوادۀ اصلی به رضایت زناشویی، تعهد زناشویی به رضایت زناشویی و همدلی زناشویی به رضایت زناشویی و ضرایب مسیر غیرمستقیم خانوادۀ اصلی به رضایت زناشویی با میانجی‌گری تعهد زناشویی و خانوادۀ اصلی به رضایت زناشویی با میانجی‌گری همدلی زناشویی همگی معنی‌دار بودند (001/0 > p). بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، بر نقش تعهد زناشویی و همدلی زناشویی در میانجی‌گری بین خانواده‌ی اصلی و رضایت زناشویی تأکید شد و ضرورت انجام پژوهش‌های بیشتر در این زمینه موردبحث قرار گرفت.