استفاده از ژن پرآزاری سیرینگومایسین در گروه‌بندی جدایه‌هایPseudomonas syringae pv. syringae عامل شانکر درختان زردآلو و بادام

در سال­های اخیر با توجه به گسترش بیماری شانکر درختان زردآلو و بادام مشکوک به آلودگی با عامل Pseudomonas syringae pv. syringae (Pss) در استان آذربایجان­شرقی، جهت ردیابی و شناسایی برخی از خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی جدایه­های بیمارگر Pss، نمونه­برداری از 13 منطقه مختلف جغرافیایی استان انجام شد. از نمونه­های مشکوک با علایم ظاهری شانکر، تعداد 14 جدایه باکتری گرم منفی و تولیدکننده رنگدانه فلورسنت، بر اساس آزمون­های بیوشیمیایی و افتراقی LOPAT و GATTa به عنوان Pss شناسایی شدند. جدایه­ها اختلاف بسیار جزیی در آزمون­های مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی نشان دادند. تعیین ترادف بخشی از ناحیه ژنی rpoD، نتایج آزمون­های مورفولوژیکی و فنوتیپی را تایید نمود. جدایه­ها تفاوت معنی­داری در مهار رشد رویشی پرگنه قارچ Geotrichum candidum با تولید زهرابه داشتند. در تمامی جدایه­های Pss قطعه 725 جفت­بازی ژن syrB دخیل در سنتز زهرابه سیرینگومایسین ردیابی گردید. جدایه­ها بر اساس آزمون بیماری­زایی روی سرشاخه­های بریده زردآلو به دو گروه پرآزار و کم­آزار تقسیم شدند. تعیین ترادف بخشی از ژن syrB و رسم تبارنما با روش بایزین نشان داد که در میان ده جدایه مورد بررسی تنوع ژنتیکی وجود داشته و جدایه­ها به دو گروه کاملا متمایز تقسیم شدند. گروه­بندی حاصله با گروه­بندی به­دست آمده بر اساس تعیین ترادف بخشی از ژن خانه­دار rpoD مشابهت داشت.