اسرائیل و ایدئولوژی صهیونیسم سیاسی

  جریان سیاسی که امروزه به صهیونیسم سیاسی شهرت دارد و بخش مهمی از اندیشه و عمل سیاسی خاورمیانه را از خود متأثر ساخته و چالشهای مهمی را در بخش اصلی‌ سرزمینهای اسلامی ایجاد کرده است،بر مبانی و بنیانهای خاص مذهبی استوار است که مؤلف‌ می‌کوشد با توجه به داده‌های تاریخی،ابعادی از این بنیادهای فکری را روشن نماید.به اعتقاد نگارنده صهیونیسم سیاسی در اسرائیل تحقق آرمانهای توسعه‌طلبانه خود را در درکی‌ ایدئولوژیک از مذهب یافت.این دولت حول باوری سیاسی از یهودیت شکل گرفت که به‌ شدت غیر ستیز،دگرکوب و دشمن‌ساز است و هرآن‌کس که گونه‌ای فراتر یا فرودتر از چارچوبهای تفکر صهیونیستی بیندیشد را«دیگری»یا«غیر»تلقی کرده و آن را مستلزم طرد و رفض جدی می‌داند.نگارنده با این چارچوب فکری ابتدا رابطه تبعیتی میان ایدئولوژی و قدرت سیاسی در اندیشه یهودیت افراطی را مورد بررسی قرار می‌دهد و سعی می‌کند نقش‌ ایدئولوژی افراطی را در سیاستهای دولت صهیونیستی تبیین کند. در قدم بعدی با تکیه بر مبانی تاریخی-ایدئولوژیک صهیونیسم سعی می‌کند،ریشه‌های‌ تاریخی صهیونیسم سیاسی را در یک فرایند تبارشناسانه بررسی کند و رویکردهای مختلف‌ آپارتایدی،ناسیونالیستی و نوستالژیک را به عنوان رویکرد مسلط در تاریخ اندیشه صهیونیستی‌ طرح کند؛و در نهایت با توجه به اسطوره‌های تاریخی یهودیت،قرائت صهیونیستی از این‌ اسطوره‌ها به عنوان مظاهری از ایدئولوژیزه کرده یهودیت از سوی صهیونیست‌ها برمی‌شمارد.