الگویابی رقابت‎های مکانی ناشی از مِهر مکان در نواحی متجانس فرهنگی(مطالعه‎ی موردی: شهرهای اردکان و میبد در استان یزد)

مکان علاوه‎بر بُعد مادی، از بُعد غیرمادی نیز برخوردار بوده و احساساتی را در ساکنان خود ایجاد می‌کند. به‎واسطه‎ی این احساسات، نوعی تعلّق به مکان در افراد ایجاد شده که به شکل‌گیری هویّت مکانی منجر می‌شود و از این نیروی معنوی، به‎عنوان حسّ مکان یاد می‎شود. تعلّق مکانی، به‎عنوان نتیجه‎ی منطقی زندگی اجتماعی انسان در یک مکان جغرافیایی خاص، در همه‎ی دوران‎های تاریخی وجود داشته است و احساس متفاوت‎بودن از دیگران، زمینه‎ساز بروز رقابت‎‎های مکانی شده است. این رقابت‎‎ها، در سطوح مختلف خرد تا کلان مطرح هستند. یکی از مصادیق رقابت‎های مکانی در ایران، رقابت شهرستان‎های میبد و اردکان در استان یزد است. از دلایل اصلی اهمّیّت مطالعه‎ی این رقابت، تجانس فرهنگی، تشابه هویّتی و مجاورت جغرافیایی و درواقع، درهم‎تنیدگی جغرافیایی این دو شهر است. آنچه در بررسی رفتار مردم این دو شهر مشاهده می‎شود، رقابت مکانی شدید بین آنهاست که نشان از شدّت مهرِ مکان است، به‎گونه‎ای که وجوه مختلف آن در بسیاری از موارد آشکارا دیده می‎شود. این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلی و تکیّه بر منابع کتابخانه‎ای، اسناد و همچنین مطالعه‎ی میدانی با استفاده از نرم‎افزار SPSS و آزمون همبستگی، در پی آن است تا ضمن طرّاحی الگوی رقابت‎های مکانی در مطالعات جغرافیای سیاسی، به ریشه‎یابی شدّت‎گرفتن رقابت‎های مکانی بین این دو شهر و تأثیرات برگفته از آن بپردازد. یافته‎های پژوهش بیانگر این مطلب است که ریشه‎ی این رقابت را نباید تنها در مسائل امروزی بخش‎بندی‎های کشوری، بلکه در حافظه و رفتار تاریخی این دو شهر نسبت به هم جست‎وجو کرد.