امکان‌سنجی اجرای بودجه‌ریزی مبتنی بر عملکرد در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز

مقدمه: نظر به الزام قانونی و اهمیت اجرای بودجه‌ریزی مبتنی بر عملکرد و اهمیت بخش سلامت در نظام اقتصادی کشور، پژوهش حاضر به امکان‌سنجی اجرای بودجه‌ریزی مبتنی بر عملکرد در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز می‌پردازد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و روش گردآوری اطلاعات مبتنی بر پژوهش‌های میدانی و پرسش‌نامه‌ای بر مبنای الگوی شه است. به‌طوری‌که افزون‌بر سه بُعد توانایی، اختیار و پذیرش، صرفه اقتصادی نیز به عنوان متغیر تأثیرگذار به الگو اضافه شد. نمونه پژوهش شامل 210 نفر از سه گروه مدیران ارشد و معاونین، مدیر مالی و رؤسای حسابداری و کارشناسان مالی و بودجه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز است. به‌منظور بررسی سؤال‌های پژوهش، آزمون‌های آماری t یک نمونه‌ای، تحلیل واریانس و آزمون فریدمن با استفاده از نرم‌افزارهای Excel نسخه 2010 و SPSS نسخه 18 انجام شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که از دیدگاه پاسخ‌دهندگان، با وجود پذیرش مناسب و اعتقاد به صرفه اقتصادی اجرای بودجه‌ریزی مبتنی بر عملکرد، ابعاد توانایی و اختیار در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز وجود ندارد. افزون براین، کلیه پاسخ‌دهندگان معتقدند اجرای بودجه‌ریزی مبتنی بر عملکرد با صرفه اقتصادی همراه است. هم‌چنین، مدیر مالی و رؤسای حسابداری نسبت به سایر گروه‌ها، پذیرش سیاسی و مدیریتی بیشتری داشتند اما در بقیه موارد، همه گروه‌های پاسخ‌دهنده تقریباً اتفاق نظر داشتند. نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که به‌طور کلی در زمان انجام پژوهش در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز بستر مناسب برای اجرای بودجه‌ریزی مبتنی بر عملکرد وجود ندارد.   واژه‌های کلیدی: بودجه‌ریزی مبتنی بر عملکرد، الگوی شه، صرفه اقتصادی.