اندازه گیری و تحلیل عوامل موثر بر پایداری نظام کشت سیب زمینی (مطالعه موردی: شهرستان فریدون شهر)

اهداف اصلی این تحقیق شامل: اندازه گیری و تحلیل و شناخت عوامل موثر بر پایداری کشت سیب زمینی در شهرستان فریدون شهر است. رویکرد غالب پژوهش، توصیفی- همبستگی و روش نمونه گیری چند مرحله ای با انتساب متناسب می باشد. داده های مورد نیاز به صورت مقطعی در سال زراعی 84-1383 از 160 سیب زمینی کار در سه دهستان و یک بخش از شهرستان، به وسیله پرسشنامه گردآوری شد و بوسیله نرم افزار SPSS 11.5 در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. قابلیت اعتبار(روایی) پرسشنامه با نظر متخصصان واستادان گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران تایید شد و قابلیت اعتماد (پایایی) پرسشنامه توسط یک آزمون مقدماتی بین 30 نفر از سیب زمینی کاران و محاسبه آلفای کرونباخ (89/0) مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد که 78/66 درصد از نظام های کشت در گروه نسبتا پایدار قرار دارند. بین متغیرهایی چون سن، سابقه کار کشاورزی، سابقه کشت سیب زمینی، عضویت در شرکت تعاونی, میزان زمین زیر کشت سیب زمینی، استفاده از آیش، رابطه های مثبت و معنی داری با پایداری وجود دارد ولی مصرف کود شیمیایی رابطه منفی و معنی داری با پایداری دارد. برای شناسایی عوامل موثر بر پایداری کشت سیب زمینی از تحلیل عاملی نوع اکتشافی استفاده گردید و متغیرها عامل های زراعی - اقتصادی، فردی، اطلاع رسانی، بهره برداری، مشارکتی، روانشناختی و حمایتی قرار گرفتند که حدود 80 درصد عوامل موثر بر پایداری را تبیین می‌کنند.