اولویت‌بندی مؤلفه‌های مدیریت کیفیت زنجیره تأمین با استفاده از تکنیک‌های FAHP و FDEMATEL (مورد مطالعه: صنعت گاز)

پژوهشگران در سال‌های اخیر مفهومی را با عنوان "مدیریت کیفیت زنجیره تأمین[1]" معرفی و توسعه داده‌اند و از آن به‌عنوان آخرین مرحله در حرکت به‌سوی "مدیریت کیفیت فراگیر" نام می‌برند که به‌واسطه‌ی آن شرکت‌ها قادر خواهند بود با ادغام مؤثر و اثربخش مفاهیم دو فلسفه‌ی مدیریتی "مدیریت کیفیت جامع(TQM) " و "مدیریت زنجیره‌ی تأمین (SCM)" و ایجاد "هم‌افزایی"و  برخورداری همزمان از سه فاکتور رقابتی(کیفیت، قیمت، تحویل)، عملکرد زنجیره‌ی تأمین و کیفیت محصولات نهایی خود به مشتریان را افزایش داده و از این طریق کسب مزیت رقابتی نمایند. جهت تحقق این هدف در صنعت گاز کشور، اولویت‌بندی و ارائه مدلی علی از مؤلفه‌های کلیدی مدیریت کیفیت در سطح زنجیره‌ی تأمین، می‌تواند اولین گام در پیاده‌سازی مدیریت کیفیت زنجیره‌ی تأمین در این صنعت محسوب شود؛ زیرا تا زمانی‌که اعضای زنجیره‌ی تأمین به‌عنوان مجری پیاده‌سازی آن، حول این عوامل اتفاق‌نظر نداشته باشند و در شناخت و ادراک آن‌ها نسبت به چگونگی پیاده‌سازی آن شکاف و اختلاف‌نظر وجود داشته باشد، شکست چنین پروژه‌ای حتمی به‌نظر می‌رسد. برای این منظور در این مقاله با بررسی مؤلفه‌های کلیدی مدیریت کیفیت زنجیره تأمین و با توجه به اهمیت و حساسیت اولویت هر یک از مؤلفه‌ها جهت پیاده‌سازی در صنعت گاز، این مؤلفه‌ها با استفاده از رویکرد فرآیند تحلیل سلسله‌مراتبی فازی و از طریق نظرات خبرگان اولویت‌بندی شدند. نهایتاً با بکارگیری تکنیک دیمتل فازی، مدلی علی- معلولی از مؤلفه‌های کلیدی در صنعت گاز ارائه شده است. با عنایت به ارزیابی انجام‌شده، مؤلفه‌های تأثیرگذار و تأثیرپذیر برای پیاده‌سازی موفق مدیریت کیفیت زنجیره تأمین در صنعت گاز شناسایی شد.