اولویت‌بندی پارکینگ‌های مکانیزه با تلفیق شیوۀ طراحی آزمایشات تاگوچی و تحلیل سلسله‌مراتبی فازی

افزایش روزافزون تعداد اتومبیل باعث اختصاص سهم عمده‌ای از مساحت خیابان‌ها، معابر، فضاهای باز و مسکونی به اتومبیل می‌شود. از این‌رو شهرهای بزرگ، امروزه با کسری پارکینگ در سطح شهر و محدودیت فضای پارک حاشیه‌ای روبه‌رو هستند. استفاده از پارکینگ‌های مکانیزه در پاسخ به افزایش تقاضا برای پارکینگ مطرح می‌شود. یکی از حوزه‌های تصمیم‌گیری در سازمان‌ها که از اهمیت زیادی برخوردار است، تصمیمات مرتبط با اولویت‌بندی و انتخاب محصولات است. در این پژوهش از تلفیق دو روش تاگوچی و فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی فازی (FAHP) به‌منظور اولویت‌بندی محصولات مربوط به پارکینگ‌های مکانیزه، استفاده شده است. بنابراین مدیریت شرکت‌ها در این زمینه قادر خواهند بود با داشتن منابع محدود سازمان خود و افزایش تقاضا برای نصب این پارکینگ‌ها نیاز مشتری خود را برآورده سازند. بدین منظور ابتدا عوامل مؤثر بر اولویت‌بندی پارکینگ‌های مکانیزه با مرور متون پژوهش و نظر خبرگان شناسایی شد. در این پژوهش از دو پرسشنامه یکی به‌منظور تعیین اهمیت هر یک از معیارهای مؤثر بر اولویت‌بندی پارکینگ‌های مکانیزه به روش تاگوچی فازی و دیگری پرسشنامۀ مقایسات زوجی محصولات با توجه به معیارها به روش AHP فازی استفاده شد. پرسشنامۀ روش تاگوچی و AHP فازی به ترتیب براساس طیف پنج‌تایی و شش‌تایی فازی است. سپس میزان تأثیر این معیارها با استفاده از روش تاگوچی فازی تعیین شد و در نهایت با استفاده از وزن‌های به دست آمده از روش تاگوچی فازی با به‌کارگیری فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی فازی، محصولات اولویت‌بندی شدند. نتایج روش تاگوچی نشان داد معیار کیفیت، خدمات پس از فروش و هزینۀ سرمایه‌گذاری به میزان 173/0، 155/0 و 118/0 اهمیت وزنی بیشتری نسبت به سایر معیارهای مؤثر بر پارکینگ‌های مکانیزه دارند. نتایج روش AHP فازی نشان داد از بین 5 نوع پارکینگ مورد بررسی شامل برجی 40‌تایی، برجی 30‌تایی، آسانسوری دوتایی، چرخ و فلک 16‌تایی و چرخ و فلک 12‌تایی به میزان 254/0، 231/0، 194/0، 165/0 و 114/0 حایز رتبۀ اول تا پنجم شده‌اند.