بررسی آزمایشگاهی تأثیر پوشش دهی کیتوسان در کاهش تجمع نانولوله های کربنی به عنوان حامل داروی ضد سرطان کوئرستین

از نانولوله ­های کربنی به عنوان حامل بسیاری از داروهای گوناگون استفاده می ­شود. زیست سازگار نبودن، تجمع و نبود پراکندگی مناسب از جمله عیب ­های نانولوله­ های کربنی در کاربردهای دارورسانی می ­باشد.در این پژوهش تجمع نانولوله­ های کربنی چند دیواره به عنوان حامل داروی ضد سرطان کوئرستین پس از اصلاح با پلیمر زیست سازگار کیتوسان و بارگیری دارو بررسی شده است. ابتدا داروی کوئرستین روی نانولوله­ ی اصلاح شده با کیتوسان بارگیری شد و پس از مشخصه سازی توسط آزمون­های SEM و FT-IR، تجمع نانولوله ­های اصلاح شده و بارگیری شده با طیف گسترده مرئی ـ فرابنفش در بازه ­ی 200 تا 800 نانومتر و دستگاه کدورت سنج بررسی شد. نتیجه­ ها نشان داد که تجمع نانولوله کربنی اصلاح شده نسبت به نانولوله کربنی بهبود یافته اما در اثر بارگیری دارو این پراکندگی کاهش می ­یابد. میزان کدورت نانولوله اصلاح شده با کیتوسان NTU 29/17 و برای نانولوله خام NTU 12/11 است. پراکندگی محلول­ های سوسپانسیون تولید شده از نانولوله اصلاح شده با کیتوسان برای مدت 24 ساعت به نسبت پایدار می­ باشد.