بررسی اثربخشی آموزش محیط‌زیست بر نگرش و آگاهی‌افزایی محیط‌زیستی در دانش‌آموزان مقطع پیش‌دبستانی

زمینه و هدف: بسیاری از تهدیدات محیط‌زیستی، پیامد رفتار انسانی است و تنها تغییر در رفتار انسانی می‌تواند این مشکلات محیط‌زیستی را کاهش‌دهد. آموزش محیط‌زیست می‌تواند به تغییر رفتارها سرعت بخشد و تعهد نسبت به طبیعت را افزایش دهد. روش بررسی: پژوهش حاضر تلاش دارد تا به بررسی اثربخشی آموزش محیط‌زیست بر نگرش و آگاهی افزایی محیط‌زیستی کودکان پسر پیش‌دبستانی شهر ملایر بپردازد. درابتدا 22 دانش‌آموز به روش نمونه‌گیری هدفمند چند مرحله‌ای از مراکز پیش‌دبستانی شهر ملایر در سال تحصیلی 93-94 انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص تصادفی یافتند. در ابتدا از هر دو گروه یک پیش‌آزمون گرفته شد تا سطح آگاهی و نیاز دانش‌آموزان سنجیده شود در ادامه آموزش‌های محیط‌زیستی در طول چهار جلسه برای گروه آزمایش ارایه داده شد. در پایان نیز با گرفتن پس‌آزمون از هر دو گروه و تحلیل آماری هردو آزمون به بررسی میزان اثربخشی آموزش محیط‌زیستی پرداخته شد. یافته ها: نتایج آزمون  t-testنشان داد در سطح 1% خطا بین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه کنترل و آزمایش در آگاهی نسبت به محیط‌زیست ( 00/0 sig =  79/15- t =) و نگرش محیط‌زیستی ( 00/0 sig = 80/17- t =) تفاوت معناداری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: یافته‌ها بر این امر تاکید دارند که آموزش محیط‌زیستی، نقش مهمی در بهبود نگرش و آگاهی محیط‌زیستی در سنین پایه دارد. از این رو این آموزش‌ها می‌توانند به‌عنوان راهکار پیشگیری از تخریب محیط‌زیست مورد توجه قرار گیرند.