بررسی اثر آشنایی همسایگان بر فرایند انتخاب همسر

هدف پژوهش حاضر مطالعه و مقایسه چگونگی پیوندهای همسایگی در میان شهروندان شهر شیراز به‌عنوان یک کلان‌شهر و چهار شهر دیگر استان فارس در ارتباط با فرایند انتخاب همسر جوانان بوده است. این فرضیه مورد بررسی قرار گرفته است که توسعه کلان‌شهرها باعث ناشناخته ماندن دختران و کاهش شانس ازدواج آنان می‌شود. نمونه مورد مطالعه شامل 1100 خانوار بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی‌شده و به شیوه نمونه‌گیری نظام‌مند (700 خانوار از مرکز استان و 100 خانوار از هر شهرستان‌) انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات مورد نظر در قالب یک پرسشنامه و به شکل مصاحبه ساختار یافته جمع‌آوری گردید. داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری 21-SPSS و روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (آزمونt ، تحلیل واریانس چند متغیری و ضریب همبستگی پیرسون) مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد که ارتباطات همسایگی در کلان‌شهر شیراز با شهرهای دیگر استان به‌طور کلی تفاوت معناداری دارد، میزان همسرگزینی از میان همسایگان نیز در شهر شیراز نسبت به شهرستان‌های دیگر کمترین میزان بوده است، گرایش به انتخاب همسر در میان اقوام نزدیک در طی دو نسل متوالی افزایش یافته است، مقایسه آمار میزان دختران هرگز ازدواج نکرده در سنین مختلف در سال‌های اخیر گواهی بر تأیید فرضیه تحقیق است و میزان آشنایی همسایگان، با درصد زنان ازدواج نکرده در همه سنین دارای رابطه منفی است. این نتابج در مجموع در راستای تأیید فرض اصلی تحقیق مبنی بر ناشناخته‌تر ماندن دختران در کلان‌شهرها است.