بررسی اثر باکتری های محرک رشد بر غلظت برخی عناصر غذایی تحت شرایط آبیاری با آب شور در برنج (Oryza sativa L.)

شوری، به دلیل ایجاد سمیت و جلوگیری از جذب آب و عناصر غذایی، یکی از مهم‌ترین محدودیت‌های رشد گیاهان زراعی و به عنوان مشکل بزرگ کشاورزی است. در این تحقیق تأثیر چهار سویه از باکتری سودوموناس فلورسنت‌دار بر جذب عناصر غذایی تحت شرایط آبیاری با آب شور در برنج مورد بررسی قرار گرفت. به‌این منظور آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل، بر‌اساس طرح پایه کامل تصادفی در چهار تکرار انجام پذیرفت. عامل اول شامل پنج سطح شوری آب آبیاری (700، 1400، 2800، 4200، 5600 میکروزیمنس بر سانتی‌متر) و عامل دوم شامل چهار مایه تلقیح (سودوموناس پوتیدا 4، سودوموناس پوتیدا 11، سودوموناس پوتیدا 108، سودوموناس فلورسنت 169) و یک تیمار بدون تلقیح بود. ریشه نشاء برنج رقم طارم پس از تلقیح با سویه‌های مورد نظر در گلدان‌ها کاشته شدند. آبیاری با تیمارهای مختلف آب شور درطول دوره رشد گیاه در حد اشباع انجام شد. در مرحله گلدهی، از برگ پرچم به منظور تعیین میزان عناصر غذایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم نمونه‌برداری شد. پس از برداشت برای تعیین میزان عناصر غذایی در دانه، نمونه بذر به آزمایشگاه منتقل شد. نتایج نشان داد که با افزایش شوری آب آبیاری، غلظت کلیه عناصر غذایی در برگ و دانه برنج به‌طور معنی‌داری (01/0 P