بررسی اثر برداشتن تیموس در میزان بهبودی بیماران مبتلا به میاستنی گراویس با و بدون تیموما

نویسندگان

  • آقاجان زاده, منوچهر
  • امامی, دینا
  • خادم, شهرام
  • رودباری, سیدعلی
  • سخابخش, مهدی
چکیده مقاله:

زمینه: میاستنی گراویس یک بیماری اتوایمیون است که با ضعف عضلانی خستگی, به‌دنبال فعالیت‌های ارادی همراه است. این بیماری با فعالیت فیزیکی تشدید و با استراحت بهتر می‌گردد. تیموس نقش عمده‌ای در این بیماری دارد. تایمکتومی اثرات مفیدی در درمان میاستنی گراویس ممکن است داشته باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر برداشتن تیموس در میزان بهبودی بیماران مبتلا به میاستنی گراویس با و بدون Thymoma می‌باشد. مواد و روش‌ها: در بین سالهای 1375 تا 1387, 68 بیمار که مبتلا به میاستنی گراویس بودند و عمل شده بودند، به-طور گذشته‌نگر مورد بررسی قرار گرفتند. اثبات بیماری با الکترومیوگرافی مختل و تست‌تنسیلون مثبت صورت گرفته بود. این بیماران توسط یک جراح در مراکز آموزش درمانی و خصوصی شهرستان رشت تحت جراحی قرار گرفتند. بیماران به‌مدت 48 - 12 ماه تحت پیگیری قرار بودند و افراد زیر 12 ماه از طرح خارج شدند. پاسخ بیماران به‌درمان را بر اساس مصرف روزانه Mestinon و بروز گریز میاستنی تحت بررسی قرار گرفتند. پیگیری بیماران با مراجعه به مدارک جراحی و نیز مدارک موجود در کلینیک سرپایی و مطب انجام گردید. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 34 سال بود. جوان‌ترین فرد 14 سال و مسن‌ترین آنها 60 سال داشت. 42 نفر (7/61 درصد) از بیماران مونث و 26 نفر (3/38 درصد)‌ از بیماران مذکر بودند. از افراد مذکر، 11 نفر (3/42 درصد) بهبودی کامل،‌ 14 نفر (8/53 درصد) بهبودی نسبی و 1 نفر (5/4 درصد)‌ عدم بهبودی را داشتند. از افراد مونث 21 نفر (50 درصد) بهبودی کامل، 19 نفر (2/45 درصد) بهبودی نسبی و 2 نفر (8/4 درصد) عدم بهبودی داشتند. این مطالعه هیچ‌گونه مرگ بیمارستانی نداشت ولی در پیگیری 4 ساله 4/4 درصد مرگ رخ داد. در بررسی پاتولوژی 21 نفر (8/30 درصد) تایموما، 45 نفر (1/66 درصد) هیپرپلازی و 2 نفر (1/3 درصد) نرمال گزارش شد. از 21 مورد تایموما، 11 نفر (3/52 درصد) بهبودی کامل و 10 نفر (7/47 درصد) بهبودی نسبی داشتند. از 45 مورد هیپرپلازی، 20 نفر (4/44 درصد) ‌بهبودی کامل،‌22 نفر (8/48 درصد) بهبودی نسبی و 3 نفر (8/6 درصد) عدم بهبودی داشتند. از دو مورد گزارش پاتولوژی نرمال، ‌یک مورد (50 درصد) بهبودی کامل و یک مورد دیگر نیز (50 درصد) بهبودی نسبی داشت. نتیجه‌گیری: در نتیجه باید به‌ این‌ نکته‌ اهمیت‌ داد که‌ تایمکتومی‌ باعث‌ بهبود نسبی‌ یا کامل‌ در بیماران‌ میاستنی‌ خواهد شد. بیماران مبتلا به میاستنی گراویس را بهتر است در اولین زمان مناسب جراحی نمود. زیرا هر چه بیماری مزمن‌تر شود درمان جراحی با بهبودی میزان کامل کمتری توأم خواهد بود.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

اثر درمانی تایمکتومی در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس

Background: Myasthenia Gravis (MG) is a neuromuscular disorder with weakness of skeletal muscles. Thymectomy is now recognized as a treatment modality in MG. The aim of this study was to evaluate the clinical effect of thymectomy on MG. Methods: MG patients with history of thymectomy at a tertiary referral center during twelve year period were included. The medical records were reviewed and te...

متن کامل

بررسی آینده نگر نتایج برداشتن تیموس در میاستنی گراویس بین سال های 77-1371

This is a prospective descriptive research which was carried out in surgery ward 1 of Imam Khomeini Hospital during 6 years (1992-1998). In order to study the results of thymectomy in Myasthenia gravis we evaluated 18 thymectomies via median sternotomy which was performed in the course of six years. In this research the thymectomy was associated with 16.6% morbidity but no mortality. Follow up ...

متن کامل

بررسی وضعیت سرولوژیک و الکتروفیزیولوژیک بیماران مبتلا به میاستنی گراویس

 Background: Myasthenia gravis is an autoimmune disorder mainly caused by antibodies to the muscle acetylcholine receptors (AChR-Ab) at the neuromuscular junction. Loss of these receptors leads to a defect in neuromuscular transmission with muscle weakness and fatigue. This antibody is not detected in all the patients and electrophysiologic study is necessary in some patients as a diagn...

متن کامل

مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure

کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


عنوان ژورنال

دوره 14  شماره 3

صفحات  179- 184

تاریخ انتشار 2011-09

با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.

کلمات کلیدی

کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023