بررسی اثر قدرت سازوکارهای حاکمیت شرکتی بر ریسک سیستمی نهادهای مالی پذیرفته‌‎شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف: ریسک سیستمی به‌معنای خطر بحران در بخش مالی و انتقال آن به اقتصاد است. به‌دلیل اهمیت خسارت‌های اجتماعی برآمده از بحران‌های مالی، توجه به ریسک سیستمی و عوامل مؤثر بر آن ضروری است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر قدرت سازوکارهای حاکمیت شرکتی بر ریسک سیستمی نهادهای مالی پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش: به‌منظور بررسی موضوع پژوهش، پس از استخراج اطلاعات 42 نهاد مالی پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1390 تا 1394، برای آزمون فرضیه‌های پژوهش، از داده‌های ترکیبی و مدل رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. با به‌کارگیری روش TOPSIS و بر اساس پنج معیار درصد سهام‌داران نهادی، عمده و مدیریتی، اندازه هیئت مدیره و درصد اعضای غیرموظف هیئت مدیره، به قدرت حاکمیت شرکتی نمره‌ داده شد. همچنین، سنجش ریسک سیستمی با دو معیار کمبود مورد انتظار نهایی (MES) و کمبود سرمایه مورد انتظار (SRISK) انجام گرفت. یافته‌ها: تأثیر قدرت حاکمیت شرکتی بر MES و SRISK به‌عنوان دو شاخص ریسک سیستمی، به‌دلیل کسب سطح معنا‌داری بیش از 5درصد پذیرفته نمی‌شود. همچنین سطح معنا‌داری متغیرهای کنترلی اندازه و نسبت سرمایه، حاکی از آن است که نهادهای مالی بزرگ‌تر (با دارایی بیشتر) و نسبت سرمایه افزون‌تر، سهم بیشتری در ریسک سیستمی دارند. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که قدرت سازوکارهای حاکمیت شرکتی بر ریسک سیستمی نهادهای مالی پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران تأثیری ندارد.