بررسی امکان بکار‌گیری بستر سیال جهت برشته کردن دانه‌های کنجد

استفاده از روش بستر سیال و جایگزینی آن با سایر روش‌ها ایده‌ای خلاقانه محسوب می‌شود زیرا در این نوع بستر، به دلیل جابجایی مداوم و یکنواخت ذرات، کمیت‌ها در تمامی نقاط بستر یکسان است. به رغم کاربردهای وسیع این روش در صنایع، کمتر از آن در فرآیند برشته‌سازی محصولات کشاورزی استفاده شده است. به منظور تحقیق تجربی این فرآیند در بستر سیال، دستگاهی طراحی و ساخته شد که بوسیله آن تأثیر پارامترهای موثر بر سیال‌سازی و برشته کردن دانه‌های کنجد مورد بررسی قرار گرفت. قدم اول در سیال‌سازی محاسبه حداقل سرعت سیالیت است، بدین منظور اثر دما و ارتفاع بستر بر حداقل سرعت سیالیت بررسی شد. نتایج نشان داد که ارتفاع بستر و دماهای زیر 100 درجه سانتی گراد، تأثیری بر حداقل سرعت سیالیت ندارد. مقدار این سرعت 5/0 متر بر ثانیه بدست آمد و این مقدار در دماهای بالای 100 درجه، کمی کاهش یافت. برشته‌سازی در دماهای 180، 200، 220 و 250 درجه سانتی گراد در زمان‌های مختلف انجام شد. به منظور تعیین شرایط مناسب برشته شدن، جهت دست‌یابی به ارده با کیفیت، اندیس پراکسید اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش دما اندیس پراکسید افزایش می‌یابد. با مقایسه نتایج بدست آمده با نتایج سایر محققین مشخص شد که زمان برشته شدن دانه‌های کنجد به روش بستر سیال در مقایسه با سایر روش‌ها حدود 50 درصد کاهش می‌یابد. این زمان برای برشته کردن کنجد بدون پوست در دماهای 180، 200، 220 و 250 درجه سانتی گراد به ترتیب کمتر از 20، 15، 7 و 5 دقیقه بدست آمد. اثر برشته کردن بر میزان روغن کنجد نیز بررسی و نشان داده شد که اختلاف معنی داری بین مقدار روغن حاصل از کنجد برشته شده و مقدار روغن حاصل از کنجد خام وجود دارد و برشته کردن باعث کاهش روغن کنجد می‌شود.