بررسی اپیدمیولوژیک موارد سلولیت منجر به عارضه در بیماران بستری شده در بخش عفونی بیمارستان رازی اهواز طی سال‌های 1383-1380

زمینه و هدف: سلولیت عبارت است از عفونت حاد جلد و بافت زیر جلدی که در صورت عدم درمان درست می­تواند به عوارض مهمی مثل: سپتی سمی، اندوکاردیت و مننژیت و سایر عوارض و در نهایت مرگ منجر گردد. در این مطالعه، بررسی اپیدمیولوژیک موارد سلولیت به عارضة مورد هدف منجر شده است. روش بررسی: این تحقیق از نوع مطالعة اپیدمیولوژیک توصیفی- تحلیلی (مقطعی) می­باشد. جامعة مورد مطالعه شامل پروندة کلیة بیماران بستری شده با تشخیص نهایی سلولیت در بخش عفونی بیمارستان رازی اهواز در طی سه سال بوده است. با توجه به متغیرهای مورد بررسی، فراوانی کل عوارض سلولیت و سپس ارتباط آنها با هر یک از متغیرهای مورد نظر مورد بررسی قرار گرفت. داده­ها به روش آمار توصیفی و روش تحلیلی کای اسکویر و با نرم­افزارSPSS 15  تجزیه و تحلیل شد. سطح معنادار مورد استفاده در مطالعه 05/0P< بوده است. یافته­ها: از 150 مورد که وارد مطالعه شدند: 3/25 درصد کل بیماران دچار عارضه شده­اند، 7/18 درصد از عوارض، آبسه بوده است،3/3 درصد از عوارض، فاشیت نکروزان بوده است، 7/0 درصد از عوارض، سپسیس بوده است،7/2 درصد از عوارض، ‌استئومیلیت بوده است و بین کل عوارض سلولیت با متغیرهای سن، جنس، شغل، مصرف داروهای تضعیف ­کنندة سیستم ایمنی، دیابت، و تزریق مواد مخدر ارتباط معناداری وجود نداشت؛ در حالی­که بین کل عوارض و ترومای وارده و همچنین سابقة گزش ارتباط معناداری وجود داشته است. نتیجه­گیری: با توجه به ارتباط آماری معناداری که بین عوارض سلولیت و دو متغیر ترومای وارده و همچنین سابقة گزش وجود دارد، توجه بیشتر به وجود این دو متغیر مهم در تاریخچة بیماری، در مدیریت بهتر بیماری بیماران پیشنهاد می­شود.