بررسی تغییرات فصلی پرولین، قندهای محلول و محتوای یونی در گیاه رمس (Hammada salicornica) در شرایط متفاوت خاکی در منطقه بافق، استان یزد

این تحقیق اثر همزمان تغییرات فصلی و  شرایط متفاوت خاکی در منطقه بافق در استان یزد را بر مقدار پرولین، قندهای محلول و محتوای یونی در گیاه رمس مورد بررسی قرار می­دهد. گیاه رمس در منطقه بافق به­طور همزمان در سه رویشگاه و در شرایط خاکی متفاوت رویش دارد. اولین رویشگاه (هاماد) دارای خاک خیلی شور و سخت­لایه­های گچی-نمکی است. دومین رویشگاه (پلایا) دارای خاک خیلی شور و سفره آب زیرزمینی بالا است. در رویشگاه سوم (شنی) گیاه رمس به همراه گونه­های شن دوست بر روی تپه­های ماسه­ای رویش دارد. نمونه­برداری با پنج تکرار و در چهار فصل انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار پرولین به­اندازه mg/gwt 5/2 در فصل پاییز و در رویشگاه شنی و کمترین آن به­مقدار mg/gwt 1 در فصل زمستان و در رویشگاه هامادا به­دست آمد. حداکثر میزان تجمع قندهای محلول به مقدار mg/gdw5/2 در فصل تابستان در دو رویشگاه شنی و پلایا و کمترین آن به­مقدارmg/gdw  87/0 در رویشگاه شنی در فصل زمستان مشاهده شد. بیشترین میزان تجمع یون سدیم در فصل تابستان در رویشگاه هامادا به مقدارMeq/L  42 و کمترین آن در فصل زمستان در رویشگاه شنی به­مقدار   Meq/L64/0 مشاهده شد. بیشترین مقدار پتاسیم در فصل تابستان به­مقدارMeq/L 31 در دو رویشگاه هامادا و شنی و کمترین آن به مقدارMeq/L 6/0 در فصل زمستان در هر سه رویشگاه به­دست آمد. بیشترین مقدار نیتروژن به‌مقدار 6/2 درصد در رویشگاه هامادا و کمترین آن به­مقدار 1/1 درصد در فصل زمستان در رویشگاه هامادا دیده شد. تفاوت معنی­داری بین سه رویشگاه در مقدار نیتروژن در دو فصل تابستان و پاییز دیده نشد. بنابراین نتیجه­گیری شد که مهم‌ترین پاسخ فیزیولوژیکی گیاه رمس در شرایط محیطی افزایش جذب سدیم و پتاسیم جهت تنظیم پتانسیل اسمزی در گیاه است. همچنین نتیجه­گیری شد که پاسخ­ فیزیولوزیکی گیاه رمس به تنشهای محیطی به زمان رویش، نوع تنش و عکس­العمل متقابل آن‌ها بستگی دارد.