بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت اسب‌های کرد ایران

زمینه مطالعاتی: نژادهای مختلفی از اسب‌ها وجود دارد و این نژاد‌ها را می‌توان با استفاده از شاخص‌های مورفولوژیکی از یکدیگر تمییز داد. با این وجود این روش دقیق نیست و با خطا همراه است. برای جبران این کاستی امروزه  پژوهشگران از ریزماهواره‌ها به عنوان شاخص تعیین نژاد و مطالعه جمعیت اسب‌ها استفاده می‌کنند زیرا این روش بسیار دقیق می‌باشد. هدف: در این مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت اسب‌های کرد ایران با استفاده از ریزماهواره‌ها مورد بررسی قرار گرفته شد.  روش کار:  در این مطالعه تنوع ژنتیکی 52 اسب نژاد کرد مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از مارکر‌های ریزماهواره پیشنهادی ISAG  استفاده شد. این مارکر‌ها شامل ریزماهواره های VHL20، HTG4، AHT4 وHMS7 می‌باشد. این جایگاه‌ها  توسط روش مولتی پلکس PCR با چهار جفت پرایمر نشاندار به رنگ فلورسانس تکثیر شدند و  اندازه محصولات حاصل از PCR توسط الکتروفورز مویینه جداسازی و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: داده‌ها نشان داد که تنوع ژنتیکی بالایی در جمعیت اسب‌های کرد وجود دارد. تعداد آلل‌های مشاهده شده برای هر جایگاه از 8 تا 13 متغیر بوده است و مارکر AHT4 با 13 آلل دارای بیشترین تعداد آلل و بیشترین هتروزیگوسیتی می‌باشد. جایگاه‌های HTG4 و HMS7 دارای 8 آلل می باشند که کمترین تعداد آلل در میان جایگاه‌های بررسی شده را دارا می‌باشند و جایگاه HTG4 دارای پایین‌ترین مقدار هتروزیگوسیتی می‌باشد. نتیجه­گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده فراوانی بالای تنوع ژنتیکی جمعیت اسب های کرد در مقایسه با سایر نژادهای اسب می باشد.