بررسی جغرافیایی حضور زنان در مجلس شورای اسلامی در ایران (با تأکید بر مجلس دهم)

جغرافیای انتخابات، به‌عنوان گرایشی از جغرافیای سیاسی، به مطالعة الگوهای فضایی توزیع قدرت در قالب روابط متقابل جغرافیا، فضا، انتخابات و قدرت می‌پردازد. زنان به‌رغم اینکه نیمی از جمعیت جامعه و اکثریت تحصیل‌کردگان آموزش عالی را به خود اختصاص می‌دهند، در سطح برگزیدگان سیاسی و سطوح عالی مشارکت سیاسی سهمی بسیار اندک دارند. مقالة حاضر با روش توصیفی‌ـ تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای تلاش دارد به این سؤال پاسخ دهد که ویژگی‌های جغرافیایی نمایندگی زنان در انتخابات مجلس شورای اسلامی (با تأکید بر مجلس دهم) کدام‌اند؟ نتایج و یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که عواملی چون گرایش سیاسی عمومی جامعه، جمعیت، مرکز یا شهرستانی‌ بودن، وسعت، سابقة ‌داشتنِ نمایندگی زن در آن حوزة انتخابیه، مرکزی یا حاشیه‌ای‌بودن در پراکندگی جغرافیایی نمایندگی زنان و منتسب به جریان‌های سیاسی اصلاح‌طلب، اصول‌گرا و مستقل‌بودن در ده دورة انتخابات مجلس تأثیرگذارند. در نظر گرفتن عوامل مذکور از سوی احزاب و جریانات سیاسی، به‌خصوص تشکل‌های حوزة بانوان و همچنین وزارت کشور، برای افزایش مشارکت سیاسی و حضور مؤثرتر زنان در سطوح عالی اجتماع، سیاست و البته قدرت، ضروری است.