بررسی خصوصیات خاک تحت تأثیر آبیاری با آب های غیرمتعارف در دو عمق سطحی و تحتانی

بحران آب یکی از مسائل اساسی مناطق خشک و نیمه خشک مانند ایران است. این وضعیت در سال های اخیر به دلیل وقوع پدیدة خشکسالی بحرانی تر شده است. این پژوهش با هدف ارزیابی و مقایسة تأثیر پساب، آب شور و آب لب شور بر تغییرات درصد آهک، کلر محلول، اسیدیته و هدایت الکتریکی خاک انجام گرفت. بدین منظور، پنج مکان مطالعاتی شامل شاهد، آبیاری با آب های شور، لب شور، پساب و آبیاری تلفیقی پساب و آب شور درنظر گرفته شد. مزارع تعیین شده به مدت شش ماه با تیمارهای مورد نظر آبیاری شدند. در این مناطق، پنج پروفیل حفر شد و از هر پروفیل دو نمونه از دو عمق 0-30 و 30-60 سانتی متر برداشت شد. نتایج میزان اسیدیته در بین تیمارهای اعمال شده، تغییرات معناداری را نشان نداد. در هدایت الکتریکی اختلاف بسیار زیاد بین دو عمق در تیمار آب شور نمایانگر روند کاهشی هدایت الکتریکی از سطح به عمق است، اما این روند در تیمارهای آب لب شور و پساب ثابت بود. تجزیة واریانس نمونه ها در احتمال 99 درصد نشان داد مقدار آهک و کلر محلول در خاک در نقاطی سطحی که با پساب آبیاری شده است، برخلاف نمونه های آب شور و لب شور، افزایش زیادی داشته است.