بررسی رابطه استرس شغلی و بهره وری در پرستاران بیمارستان‌های منتخب دانشگاه آزاد

سابقه و هدف: نیروی کار انسانی نقش عمده­ای در رسیدن به هدف اصلی سازمان که همان بهره­وری است، ایفا می­کند. در حوزه سلامت، میزان بهره­وری پرستاران به عنوان یکی از پرکارترین افراد سازمان، بهره­وری کل را تحت تأثیر قرار می­دهد و منجر به تغییر کیفیت و هزینه خدمات می­شود. این تحقیق با موضوع بررسی رابطه استرس شغلی و بهره­وری در پرستاران بیمارستان­های منتخب دانشگاه آزاد در سال 1396 انجام شد. روش بررسی: این مطالعه که از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی ـ پیمایشی بود، روی پرستاران شاغل در بیمارستان­های منتخب دانشگاه آزاد، شامل امیرالمؤمنین و بوعلی انجام شد. 125 نفر از آنان به عنوان نمونه­ی آماری به شیوه تصادفی بر اساس جدول مورگان، انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده در این تحقیق پرسشنامه بود. با استفاده از تحلیل همبستگی، فرضیه­های تحقیق مورد آزمون قرار گرفتند.   یافته­ها: استرس شغلی با بهره­وری پرستاران دارای رابطه معنی­دار معکوس (365/0- = r) و با سطح تحصیلات و سن فاقد رابطه معنی­دار بود. نتیجه­گیری: بر اساس تحلیل همبستگی صورت­گرفته، بین استرس شغلی و بهره­وری با اطمینان 95 درصد رابطه­ای معکوس با شدت متوسط برقرار است. بنابراین می­توان اعلام کرد که با افزایش استرس شغلی، بهره­وری پرستاران کاهش پیدا خواهد کرد. بررسی ادبیات، مبانی نظری، پیشینه تحقیق و آمارهای موجود نیز در راستای تأیید نتیجه تحقیق حاضر است.