بررسی رفتار تخمگذاری و رشد بیواونتوژنیک زنبور Prionomitus mitratus Dalm(Hym.Encyrtidae) پارازیتوئید پسیل گلابی در آزمایشگاه Psylla Pyri L(Hom psyllidae)

دربررسی بیواکولوژیک روی پسیل گلابی Psylla pyri رفتار تخمگذاری و رشد بیواونتوژنیک ومراحل رشد جنینی زنبور پارازیتوئید prionomitus mitralus جلب توجه نمود از این رفتار عکس برداری وفیلم برداری شد وحرکات مختلف آن موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. این بررسی در طول سال 1370 روی یکصد زنبورماده در آزمایشگاه در کشور فرانسه انجام گردید. در بررسیهای مورفولوژیک ‘روی مفصلهای انتهایی شاخک برجستگیهای نواری شکل مشاهده گردید که حسی بوده و برای شناسایی میزبان بکار می روند. همچنین روی مفصلهای پنجه پاهای میانی برجسیتگیهای زگیل مانند حسی دیده می شود که درشناسایی محل تخمگذاری در بدن میزبان مورد استفاده قرار می گیرند. زنبور ماده معمولا پوره های سن پنجم پسیل راکه تازه تغییر جلد داده اند. برای تخمگذاری انتخاب می نمایند. هنگام تخمگذاری پسیل ازخود دفاع می کند و پارایتوئید با او به نبرد می پردازد. زنبور ماده با فروکردن تخمریز خود در سطح پشتی شکم پوره ها از همولنف خارج شده از بدن پسیل تغذیه میکند. با این عمل پسیل آرام و رام می شود. زنبور د راین موقع تخمر یز خود را در زیر بال پوره پسیل فرو کرده وتخم خود را در بدن آن قرار می دهد. این پاراتوزیتوئید در بدن هر میزبان فقط یک تخم می گذارد و آنرا علامتگذاری شیمیایی می کند تا پارازیت دیگری به آن مراجعه ننماید. مطالعات بیواونتوژنیک با تهیه برشهای میکروتومی در آزمایشگاه نشان می دهد که رشد پارازیتوئید بعد از تفریخ تخم شروع می شود. در شرایط معمولی آزمایشگاه جمعا دوره رشد حشره در بدن میزبان 5/18 روز بطول می انجامید . لاروسن یک زنبور از همولتف تغذیه می کند. لاروسن 2 درکنار لوله گوارش میزبان قرار گرفته و از بافتهای چربی وماهیچه های اطراف آن تغذیه می کند. لاروسن 3 از لوله گوارش میزبان قرارگرفته و از بافتهای چربی وماهیچه های اطراف آن تغذیه می کند. لاروسن 3 از لوله گوارش میزبان تغذیه نموده و آنرا خالی می کند در طول دوره رشد ‘ لارو زنبور با داشتن دولوله ترانشه در طول بدن و در انتها با استیگماتهای میزبان رابطه تنفسی برقرار مینماید. لاروسن 2 در انتهای بدن خود فضایی داردکه اطاقک تنفسی نام دارد. بدن لارو پارازیتوئید توسط پوششی بنام گن که از ترشحات غدد دهانی اش بوجود آمده محصور گردیده است. معمولا جلدهای عوض شده لاروی در انتهای بدن آن جمع شده اند. وضعیت لارو در بدن میزبان بصورتی است که سر لاروها بطرف انتهای شکم میزبان سطح تحتانی بدن لارو بطرف سطح پشتی میزبان می باشد.