بررسی روش های مختلف مدیریت تلفیقی علف‌های هرز در زراعت پنبه (Gossypium hirsutum L.)

جهت بررسی مدیریت تلفیقی علف‌های هرز در مزارع پنبه آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 13 تیمار در 4 تکرار در ورامین، فارس و خراسان در سال 1385 انجام گردید. تیمارهای پیش کشت و پیش رویشی در تلفیق با تیمارهای پس رویشی قرار گرفتند و مقایسه شدند. به‌طوری‌که یکی از علف‌کش‌های خاک مخلوط شامل تریفلورالین و اتال فلورالین و یک علف کش پیش رویشی به نام پرومترین+ فلومتورون در تلفیق با دو تیمار پس رویشی شامل علف‌کش تریفلوکسی سولفورون سدیم و استفاده کولتیواتور (به ‌عنوان یک ابزار کنترل مکانیکی) استفاده گردید. تیمارهای دو مرتبه کولتیواتور، بدون کنترل علف‌های هرز و وجین تمام فصل نیز جهت مقایسه با تیمارهای مذکور منظور شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد تلفیق علفکش تریفلوکسی سولفورون سدیم به‌صورت پس رویشی با یکی از علفکش‌های خاک مخلوط و یا تلفیق آن با علفکش پیش رویشی پرومترین+ فلومتورون در افزایش عملکرد بسیار مؤثر بود و بهتر از مصرف هر یک از چهار علف‌کش مذکورکه به تنهایی مصرف شده بودند عمل نمود. کولتیواتور در تلفیق با یکی از علف‌کش‌های خاک مخلوط خصوصاً اتالفلورالین و تلفیق آن با علف‌کش پیش رویشی پرومترین+ فلومتورون تاثیر قابل توجهی در کنترل علف‌های هرز نشان داد. البته علف‌کش تریفلوکسی سولفورون سدیم در مقایسه با کولتیواتور که به‌عنوان تیمارهای پس رویشی در نظر گرفته شده بودند، در تلفیق با سایر علف کش های قبل از کشت در کنترل علف های هرز و افزایش عملکرد مؤثرتر بود.