بررسی روند تجزیه‌ بقایای سموم فوزالون و دیازینون در علف یونجه تازه، سیلو شده و انبار‌شده به‌ صورت خشک

آزمایشی با هدف مقایسه روند تجزیه‌ بقایای سموم فوزالون و دیازینون در علف یونجه تازه، سیلو شده و انبار شده به‌صورت خشک در شرایط مزرعه انجام شد. بخشی از مزرعه یونجه جدا و به کرت‌های مساوی تقسیم و با سموم فوزالون و دیازینون سمپاشی شد. نمونه‌هایی از علف یونجه تازه، سیلو شده و خشک شده با فواصل زمانی مشخص به ‌ترتیب تا زمان‌های 15 روز، 14 و 24 هفته بعد از سمپاشی، گرفته شد. بقایای سموم با روش گازگروماتوگرافی جرمی (GC-Mass) تعیین شدند. مقدار فوزالون و دیازینون در روز پانزدهم پس از سمپاشی در علف یونجه تازه به ‌ترتیب برابر با 13/2±33/57 و 51/1±75/24 میلی‌گرم در هر کیلوگرم ماده ‌خشک بود. زمان تجزیه شدن50 درصد فوزالون و دیازینون در علف یونجه تازه به ‌ترتیب برابر با 34/4 و 62/3 روز بود. هیچگونه بقایایی از دیازینون در 14 هفته بعد از انبار کردن علف یونجه به ‌صورت خشک مشاهده نشد، ولی مقدار فوزالون در علف یونجه خشک تا 24 هفتگی برابر 32/3 میلی‌گرم بود. همچنین در اثر سیلو کردن، هیچگونه بقایایی از دیازینون و فوزالون به‌ترتیب در هفته‌های 12 و 14 نمونه‌گیری مشاهده نشد. نتایج کلی آزمایش نشان داد فوزالون نسبت به دیازینون از قابلیت تجزیه‌ کمتری در هر سه علف یونجه تازه، سیلوشده و انبارشده به‌صورت خشک برخوردار بوده و این دو سم می‌توانند به‌طور نسبی تا مدت‌ها در علف یونجه باقی بمانند. همچنین سیلوکردن نسبت به انبارکردن علف یونجه به ‌صورت خشک، تأثیر بیشتری بر کاهش باقیمانده سموم با گذشت زمان داشت.