بررسی شاخص‌های خشکسالی در استان کردستان و مقایسه با عملکرد گندم دیم

خشکسالی‌ نشانه روشنی از ناهنجاری‌ و نوسانات در روند پارامترهای هواشناسی از جمله بارندگی و دما می‌باشد که بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک دنیا را با شدت‌های مختلف هر چند سال یکبار در بر می‌گیرد. از نظر اقلیم شناسی تمامی مناطق اقلیمی دنیا در معرض خطر وقوع خشکسالی می‌باشند و با توجه به موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی کشور ایران، خشکسالی در طول تاریخ یکی از تهدیدهای اصلی ساکنان و تمدن‌های آن بوده است‌. استان‌ کردستان از مناطق تقریباً باران خیز بوده و دارای رتبه بالا در کشت دیم خصوصاً گندم در کشور می‌باشد. اما در برخی از سال‌ها دچار خشکسالی گردیده و خسارات زیادی برای کشاورزان این استان‌ به وجود آمده است. در این مقاله رخداد خشکسالی در استان‌ کردستان بررسی شده و شاخص‌ها طی 25 سال (89-1364) در مقایسه با عملکرد گندم دیم ارزیابی گردیده‌اند. جهت دستیابی به این منظور 3 شاخص خشکسالی SPI، PN و انحراف استاندارد بارش مورد استفاده قرار گرفت. براساس نتایج جدولANOVA  از بررسی سه روش تعیین خشکسالی در استان نمایه SPI با بیشترین ضریب همبستگی با عملکرد گندم دیم و بهترین سطح معنی‌داری به عنوان بهترین شاخص خشکسالی در مقایسه با روش درصد نرمال (PN) و انحراف استاندارد انتخاب گردید. همچنین در دوره فوق سه خشکسالی فراگیر در استان رخ داده که درجه آن در سال زراعی 87-1386 بسیار شدید بوده و در سال‌های زراعی 78-1377 و 79-1378 درجه آن به ترتیب شدید و متوسط بوده‌اند.