بررسی فراوانی ژن‌های exoY،exoS ، exoT و exoU از سودوموناس آئروژینوزا جداشده از بیماران بیمارستان‌های تهران با روش Multiplex-PCR

زمینه و اهداف: سودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن گرم منفی است که باعث انواع عفونت‌های جدی عمدتاً در بیماران نقص ایمنی می‌شود. جهت افزایش شدت بیماری، سودوموناس از یک نوع سیستم ترشحی نوع سه برای تزریق پروتئین افکتور سمی به سیتوپلاسم سلول‌های یوکاریوتی استفاده می‌کند. چهار پروتئین افکتور در سودوموناس شرح داده‌شده است: ExoU، ExoS،ExoT و ExoY. هدف از این مطالعه بررسی شیوع ژن‌های کد کننده توکسین سیستم ترشحی نوع سه میان جدایه‌های سودوموناس جمع‌آوری‌شده از نمونه‌های بالینی مختلف مانند ادرار، زخم، خون و ترشحات تنفسی بیماران بود. مواد و روش کار: 55 جدایه سودوموناس آئروژینوزا از بیماران بستری در تهران در سال 1395-1394 با استفاده از آزمون میکروبیولوژی متداول مشخص شدند. حساسیت جدایه‌ها به آنتی‌بیوتیک‌ها با استفاده از آزمون دیسک دیفیوژن بررسی شد. پس از استخراج DNA، PCR چندگانه در جدایه های سودوموناس برای تشخیص ژن‌های کد کننده توکسین ترشحی انجام شد. یافته‌ها: میزان مقاومت بالا برای سفپیم (89%)، سفتازیدیم (85/45%)، آزترونام (83/63%)، توبرامایسین (78/18%) و جنتامایسین (60%) مشاهده شد. شیوع ژن‌ها در میان تمام نمونه‌های جداشده به شرح زیر بود؛ (76/32%)exoT، (30/90%)exoS، (14/54%) exoYو (67/27%)exoU. exoU در میان گونه‌های MDR نسبت به بخش غیر MDR بالاتر (81/3% در مقابل 16/6%) بود. جدایه‌های +exoU مقاوم به فلوروکینولون نسبت به نمونه‌های +exoS مقاوم به فلوروکینولون (32% در مقابل 17%) بود. نتیجه‌گیری: ژن‌های کد کننده سیستم ترشحی نوع سه موجود در جدایه‌های سودوموناس، که در آن ژن‌های  exoT،exoU و exoS در اغلب جدایه‌ها شناسایی شد درحالی‌که ژن exoY در تعداد کمی از سویه‌ها تشخیص داده شد.