بررسی نقش میانجی گرایش به کارآفرینی در ارتباط بین مدیریت راهبردی منابع انسانی و عملکرد کارکنان(مطالعه موردی: دانشگاه شاهد)

   در سال‌های اخیر موضوع اصلی پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی تأثیر نظام­ها و رویه­های مدیریت منابع انسانی بر عملکرد سازمان و کارکنان بوده است. با افزایش رقابت و گسترش راهبردهای توسعه منابع انسانی، دانشگاه شاهد تلاش خود را برای حفظ کارکنان مستعد به کار گیرد و روحیه کارآفرینی را در بین کارکنان خود افزایش دهد تا بهترین عملکرد حاصل شود. در این پژوهش نقش میانجی گرایش به کارآفرینی در ارتباط بین مدیریت استراتژیک منابع انسانی و عملکرد سازمان (کارکنان و مالی) در دانشگاه شاهد مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان دانشگاه شاهد بوده که با استفاده از روش برآورد حجم نمونه از جامعه محدود، نمونه‌ای با حجم 143 نفر  برآورد شد. براساس مبانی فلسفی پژوهش، جهت گیری پژوهش از نوع کاربردی است؛ استراتژی پژوهش از نوع پیمایشی – مطالعه موردی است. داده­های جمع آوری شده، با استفاده از نرم افزار PLS به صورت استنباطی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر عملکرد مالی و عملکرد کارکنان تأثیر مثبت داشته، همچنین گرایش به کارآفرینی عملکرد مالی و عملکرد کارکنان دانشگاه را تحت تأثیر مثبت قرار می دهد، در نهایت مشخص شد گرایش کارآفرینانه به عنوان متغیر میانجی گر در ارتباط بین مدیریت استراتژیک منابع انسانی و عملکرد مالی و عملکرد کارکنان می باشد که این تأثیر مثبت است.